Ik begin me licht zorgen te maken over de capriolen die Microsoft maakt rond het nieuwe Vista besturingssysteem. Een paar jaar te laat komen en dan steeds weer een kwartaal uitstellen, ok: did that done that. Maar om met een desktop tevoorschijn komen die een wat fletse imitatie van die van Apple OS/X lijkt te zijn, maar dan met veel meer zinloze toeters en bellen, en dan ook nog minimaal een 2 Ghz PC moeten hebben voordat je zelfs maar tot de ballotagecommissie wordt toegelaten, dat begint op thrill seeking te lijken. Teken aan de wand ook dat de Europese Commissie nu al aan het dreigen is dat Vista alleen verkocht mag worden als 'kale versie', dus zonder extra programmatuur. Een naiëve claim overigens, maar sinds wanneer hoef je verstand te hebben van software om met Europese wet- en regelgeving bezig te zijn? Ik zeg: het wordt een roerig zooitje in pakweg het gehele komende jaar.

De open source alternatieven varen er wel bij. En natuurlijk Apple, maar die hebben het druk genoeg met door Yoko Ono aangespannen rechtszaken (voor de tieners en twintigers onder ons, Yoko Ono: doe maar even googelen straks hè).
Als er iemand nog een legitieme reden zoekt om op de Firefox browser over te gaan, dan heb ik hier wel een leuke: met Ajaxwrite heb je een tekstverwerker die Microsoft Word-documenten verwerkt, een hele fatsoenlijke - doch godzijdank beperkte - functionaliteit biedt en waarvoor geen byte hoeft te worden gedownload. Loopt allemaal via de Ajax goodies in de browser. Mischien wel leuk voor de kale versie van Vista EU: doe er dan ook gelijk Firefox bij, is mijn welgemeende advies aan de Microsoft-strategen. Doet wel wat voor de politieke correctheid.

Ze kunnen bij PCM niet zeggen dat ik ze niet gewaarschuwd heb. De NRC Next - de nieuwe kwaliteitskrant voor afgestudeerden met minder moeilijke bijvoeglijke naamwoorden - is nog maar net van de persen of er komt weer een nieuwe E-paper Reader uit. En deze wordt nog wel indirect gesponsord door Philips, want dat is het zusterbedrijf. Niet dat dat een garantie voor succes is, maar iedereen let net wat meer op. Net als bij instant theepadjes eigenlijk: van die thee voor dolgedraaide NRC Next lezers die absoluut niet de 2 minuten tijd kunnen vrijmaken om hun thee met enige bedachtzaamheid te laten trekken. Lekker onder hoge druk eruit persen, jongens.

Over die krant: die had het toch echt leuk gedaan in digitale vorm, al dan niet vergezeld van een speciale aanbieding voor een E-paper Reader. Aangezien Philips het de laatste tijd toch al succesvol in de samenwerking zoekt - Senseo met Douwe Egberts en T-pads met Pickwick - lijkt een combinatie met NRC Next ook geen gek idee. Een soort van 'krant binnen 20 seconden' concept, voortdurend up-to-date (niet ouderwets eens per dag) en binnengehaald op de E-paper Reader van Philips. De NRC Senseo lijkt me een mooie naam. Of gewoon Paper Pads.

Een absoluut afgrijselijk vooruitzicht, dat er binnenkort mobiel gebeld kan worden vanuit vliegtuigen. Veel mensen hebben toch al de neiging om te gaan schreeuwen zo gauw ze een telefoon tegen hun oor hebben. Aan boord van een zwaar ronkend vliegtuig lijkt het me dat straks horen en zien vergaat. Ik ga scherp in de gaten houden welke maatschappijen straks dit creatieve business ideetje gaan doorvoeren. Kan ik gelijk mijn Frequent Flyer pas inleveren.

It's a Fishbowl Society. Het afgelopen half uur heb ik tevergeefs geprobeerd een e-mail te sturen naar een ex-collega die tegenwoordig voor Microsoft werkt op het hoofdkantoor in Redmond.

Ik kreeg hardnekkig deze foutmelding:

You do not have permission to send to this recipient. For assistance, contact your system administrator.
mxeorb01.capgemini.com #5.7.1 SMTP; 550 5.7.1 Your e-mail was rejected by an anti-spam content filter on gateway (131.107.3.123). Reasons for rejection may be: obscene language, graphics, or spam-like characteristics. Removing these may let the e-mail through the filter.

Ik geef toe, in mijn eerste e-mail was ik wat expliciet geweest. Ik gebruikte het F* word. Als verzachtende omstandigheid mag gelden dat wij een gezamenlijke passie delen voor Motörhead.

Daarna deze wat plastische taal verwijderd. Toch weer dezelfde bounce van het onverbiddellijke Microsoft spam-filter.

Ik vermoed nu dat ik het in mijn e-mail beter niet had kunnen hebben over Google Earth en Open Source. Ik ruik bloed en houd u op de hoogte.

Een lezer van dit blog vroeg mij onlangs of ik nog eens wat meer ging opschrijven over mijn belevenissen met de EyeTV 610 en de Apple iMac. Zoals u wel weet heeft dit illustere duo mijn gehele platform van televisie, DVD-speler, tuner, CD-speler, digitale televisiedecoder en bijbehorend Home Theatre systeem vervangen. Ik zeg dan: ik kom daar binnenkort op terug. Wel wil ik alvast kwijt dat het geheel nog steeds uitstekend functioneert, dat ik ondertussen een nieuwe, verbeterde versie van de EyeTV software heb en dat ik ondertussen aan mijn tweede seizoen '24' toe ben. Dat laatste zou iets moeten zeggen over hoe makkelijk het in de huiskamer uit te houden is met mijn minimalistische, doch zorgvuldig modisch gestileerde Apple Experience. Voor wie het allemaal vergeten is: hier de aanleiding tot alles en hier mijn eerste evaluatie. Wordt vervolgd. Eerst even 24 afkijken.

En vandaag opnieuw een toekomstscenario van ex-collega / futuroloog Paul Ostendorf in de NRC Next. Deze keer voorziet hij in 2028 intelligent asfalt: dat verspreidt zelf licht dat bovendien alleen aangaat als er een auto voorbij komt. Even verderop voorspelt Ostendorf dat auto's straks geen stuur en gaspedaal meer hebben omdat je automatisch naar je bestemming wordt gereden. Jammer zeg ik dan, Paul. Als auto's zélf naar hun doel rijden, lijkt het me weinig nut hebben om verlichting te hebben op de weg. Toch? Tenzij de auto van de toekomst licht nodig heeft om zijn werk te doen.

Gewoon lekker alle lichten uit en in het donker naar de plaats van bestemming. Wie weet zien we in 2028 weer gewoon een sterrenhemel 's nachts. Allemaal dankzij intelligent asfalt.

Met de juiste combinatie van zoektermen kun je op Google als eerste scoren tussen 840.000 hits. Een soort van onsterflijkheid, dacht ik zo. Wie vandaag zoekt op de combinatie van de CERT (Computer Emergency Response Team), Organisation en Expert vindt dit document, dat ik enkele maanden geleden schreef als verslag van een workshop met CERT-kenners.
Er is overigens ook een Nederlandse versie. Daarmee hoog scoren op Google is een stuk eenvoudiger, regelrecht oneerlijk eigenlijk.
We blijven uiteraard dwergen in vergelijking met het onvoorstelbare Internet Ego van Britney Spears.

Vandaag rondde ik mijn nieuwe column voor Software Release Magazine af. Het leek me wel passend wat bespiegelende woorden te wijden aan het verschijnsel Web 2.0 (neem een flinke snuif Google, Flickr, Blogger en Wikipedia, mix een beetje met webservices en je komt leuk in de buurt van wat onder Web 2.o wordt verstaan). En speciaal voor de lezers van dit weblog - altijd up to date immers - hier een exclusieve preview:

"...Voor je het weet kunnen we Web 2.0 alweer toevoegen aan de illustere galerij van Nodeloos Opgepompte Hypeverschijnselen. Met een Google Quotient dat momenteel meer dan 50 miljoen bedraagt, heeft iedereen er blijkbaar een mening over. En als een gevestigde IT-producent dan ook nog als reclameslogan “We’re The Dot in Web 2.0” begint te hanteren, dan lijkt het me tijd voor passende strafmaatregelen. Niets ernstigs, gewoon een half jaartje louterend werkkamp op Groenland. Of gedwongen naar de muziek van Céline Dion luisteren.

En als iedereen daarna weer terug is, kunnen we Web 2.0 misschien eens vanuit een nuchter perspectief bekijken. Niet als een manier voor consultants om hun klanten ervan te overtuigen dat het Internet aan de zoveelste opmars bezig is, maar als een reeks van inspirerende patronen (noem het maar Design Patterns, jongens en meisjes) voor een nieuwe stijl van systeemontwikkeling...."

Ik houd de lezertjes zo nu en dan maar op de hoogte van mijn ervaringen met NRC Next, de krant voor de nieuwe, gestudeerde generatie zonder moelijke bijvoeglijke naamwoorden. De stand op vrijdag: een uitstekende CD-bespreking die me recht in de armen dreef van het mij tot nu toe slechts vaag bekende Ojos de Brujo uit Barcelona. Had ik net vorige week verzonnen dat het toch wel leuk zou zijn om flamenco te mengen met een beetje vervreemdende herrie en zo, blijkt dit gezelschap al vanaf 2001 dit charmante idee uit te werken. Gelijk maar op iTunes een album gekocht en een CD ervan gebrand.

Over iTunes gesproken, er moeten niet téveel 'i' artikelen in de NRX Next komen. Vandaag het onvermijdelijke item over de sociale effecten van de iPod. Laffe inkopper.

Ook opmerkelijk: op de laatste bladzijde staat elke dag een toekomstscenario. Gisteren bijvoorbeeld hoe we binnen 5 jaar met zijn allen aan het browsen zijn op straat. En vandaag dook dan mij oud-collega Paul Ostendorf op, zelf-benoemd futuroloog, boeiend spreker, maker van mooie slides, maar ook wat behept met een wat mechanistisch wereldbeeld. Bij Paul heb ik wel eens het gevoel gehad dat het niet slecht zou zijn als hij eens door wat engelen wordt bezocht of gewoon meedoet aan een Reiki healing. Beetje de greep op de dingen kwijtraken, zeg maar. Vandaag in ieder geval een leuk toekomstscenario van hem over hoe kennis en innovatie steeds meer een kwestie van delen zal worden. In 2028 denkt hij dat Afrika de nieuwe offshore-locatie is en dat India en China op het punt staan toegelaten te worden tot de G9. Dat laatste is een wel heel conservatief scenario. Ik denk eerder dat tegen die tijd Amerika en de UK juist úit de G9 worden gezet. Door India en China. Bewaar dit weblog even, zou ik zeggen en zo tegen 2028 (ben ik bijna 70) praten we verder. Al dan niet via Skype, dat tegen die tijd inderdaad wel gehost zal worden vanuit Tanzania.

Ik denk, ik gebruik toch even dit podium om mede te delen dat mijn broer en diens vrouw vandaag de wereld verrijkt hebben met alweer zo'n fijne stamhouder van de familie Tolido. Met de voornaam 'Quinlan' maakt de jonge Yedi-master gelijk de nodige indruk.

Quinlan heeft nu al een Google Quotient van 8.460.000.

Wel flauw dat er onmiddellijk een bedrijf op slinkse wijze de domeinnaam heeft geclaimd. En dat terwijl je zelfs in Nederland er ondertussen niet meer mee weg komt als je zomaar een domein aanvraagt met de naam van iemand die straks wel eens beroemd zou kunnen worden.

Met al mijn kritische woorden rond NRC Next, laten we zeggen het NRC vermomd als Veronicablad, heb ik natuurlijk wel netjes een proefabonnement genomen. Zo ben ik dan ook weer wel. Ik schijn niet tot de doelgroep te behoren, maar dat is een geruststellend, bekend gevoel. Het stimuleert, laat ik het zo zeggen. Vandaag de allereerste editie in de bus gekregen en - ruiterlijk toegegeven - het valt niet tegen. Een paar verschijnselen kon je op wachten. Bij het verslag van het boekenbal staat een levensgrote foto van Heleen van Rooyen, in een felrood gevalletje gehuld. Verder hippe rapteksten van Snoop Dogg (schandalig, hij schijnt het wel eens over pimps en bitches te hebben, de viespeuk), een artikel over MTV, een dossier over Internetcriminaliteit en kledingsadviezen voor jong, aanstormend talent. Je vraagt je af hoe snel de voorraad van voor de hand liggende thema's zal slinken en in welke mate het oude, vertrouwde liberale geluid van het NRC meer zal gaan doorklinken (het redactioneeltje voorspelde alvast weinig goeds, met veel dorre woorden rond de vrijheidsgedachte achter NRC) . Voorlopig ben ik wel gecharmeerd. Reeksen van tabellen met korte, snelle weetjes, stellingen, full-color grafieken en onderwerpen voor de agenda. Ook is er de onvermijdelijke invloed van het web, bijvoorbeeld in de vorm van URL's (www.fluwikie.com een wiki over griepgolven).

Dat laatste blijft dan toch nazeuren: NRC Next had de allereerste All Digital krant voor de nieuwe generatie kunnen worden, en dat zou toch heel anders zijn uitgepakt dan wat momenteel door Volkskrant, NRC en de Telegraaf wordt gepresteerd: dat blijven toch kranten in groot formaat die met moeite - al scrollend - met de browser kunnen worden gelezen. Nu is NRC Next al helemaal niet op het Internet te bekijken, met uitzondering van - alweer - een weblog.

Over het taalgebruik in NRC Next kunnen we kort zijn: inderdaad een stuk minder dikdoenerige bijvoeglijke naamwoorden. En ik heb vandaag geen nieuwe term geleerd. Of het zou zo'n beetje de hele tekst moeten zijn van het fijngevoelige 'Can U Control Yo Hoe' door de heer Dogg.

Een eenvoudig verlangen als ik zou graag de laatste drie items van mijn blog ook op mijn website willen tonen want dat geeft wel die dynamische illusie van up-to-date en over de hele breedte heen eigenlijk connected te zijn met alles waar het om gaat, dat verlangen dus, dat viel nog moeizaam te realiseren. Blogger genereert ten eerste zijn eigen vorm van RSS, Atom genaamd en dat kunnen wel alvast bijschrijven in de gallerie van dissidente randverschijnselen. Daarnaast is het ronduit lastig om de XML die van een RSS/Atom-feed vandaan komt te integreren in de eenvoudige HTML-pagina's die ik nu eenmaal voor mijn website maak. Uiteindelijk kwam ik terecht bij de ronduit sympathieke lieden van FeedDigest, die gratis een dienst aanbieden die een Atom-feed ontleedt en vervolgens de Javascript-code genereert om de tekst in een webpagina op te nemen. Aangezien ik toch gezellig en gefocust bezig was, heb ik gelijk de hoofdpagina maar herontworpen. Ik zal nog wat moeten rommelen met de fonts (Times Roman is zó 1997) maar daarna hebben we toch weer wat nieuws. Voorts ben ik natuurlijk enorm benieuwd - jongens en meisjes- wat jullie van mijn hack van de Blogger template vinden. Eindelijk het vertrouwde strandtafereel dat we allemaal willen zien.

Jammer. Gaat PCM over twee dagen NRC.next lanceren - een ochtendeditie van NRC, speciaal gericht op een jonge, hoog opgeleide doelgroep - en wordt het toch weer een klassiek gevalletje Vlees Noch Vis. Met zo'n doelgroep had NRC beter gelijk All Digital kunnen gaan, met een vormgeving en lay-out die is afgestemd op een beeldscherm. Maar nee, het wordt weer gewoon papier, uiteraard in het obligate tabloidformaat. En weliswaar met een bijbehorende Internetsite, maar dan is toch weer kijken naar een electronische versie van papier.

Ook leuk zou een samenwerkingsverband met Microsoft zijn geweest: de nieuwe Origami lijkt bij uitstek geschikt om een krant nieuwe stijl op te lezen. Ik geef maar gewoon gratis advies. Maakt mij het uit.

Evengoed een spannende ontwikkeling: de intellectuele dikdoenerij van het NRC, vertaald naar een nieuwe generatie die volgens de uitgever weinig tijd heeft. Dat worden dus heel wat minder moeilijke bijvoeglijke naamwoorden. Ben benieuwd in welke mate dit kannibalisme wordt (NRC avondabonnees die switchen naar NRC.next) en in welke mate er echt nieuwe lezers worden geworven. Hoe dan ook, het NRC wordt hip. Even wennen. NRC.next: Vet Kikke Man.

Ik geef het toe, mijn eigen Roomba stofzuiger doet zijn werk nog steeds butt-naked. Slavenarbeid, zonder meer. Maar daar gaat verandering in komen. Zie de start-up Roombud - inclusief tenenkrommende website - voor weer zo'n fijn business idee. Pimp My Roomba. We hadden het kunnen weten.

"myRoomBud is a profitable, privately owned company started by kids, built by kids, and run by kids. What started out as a way to make a bit of extra money to buy Mom some cowboy boots for Christmas has grown into a thriving business. myRoomBud designs and sells costume covers for iRobot Roombas. With over 1.5 million Roombas with loving homes and over half of the Roomba owners already naming their Roombas, that sound you hear is the call of those Roombas from all over the world screaming for clothes ... and as we always say, "If you don't dress up your Roomba, it's just a naked vacuum."

Ik praat overigens nooit met mijn Roomba. Komt omdat horen en zien vergaat als het ding zijn werk doet. Gelukkig klinkt hij nog niet als een Mad Cow.

Doorzichtig. Ik heb nog geen drie dagen iets in het publiek gezegd over Google Earth of Euro Relais gaat al zijn vakantiehuisjes via deze service zichtbaar maken. Evengoed een smakelijk idee. Een beetje al scrollend over de Veluwe zie je opeens een visuele bookmark opduiken van een huisje in de aanbieding, vlak naast de hei en - zoals je zelf kunt zien - de zwijnen komen 's morgens hoogstpersoonlijk langs voor een ontbijtvisite. Wel extra hard werken aan de verf op de daken voortaan.

Ik hoop overigens dat Google snel de hele wereld in detail in kaart gaat brengen. Nu beperkt zich dat vooral tot stedelijke gebieden en toeristische attracties (aanrader: even in glijvlucht door de Grand Canyon). Maar als bijvoorbeeld alle Afrikaanse en Braziliaanse oerwouden tot op de vierkante meter nauwkeurig kunnen worden bestudeerd, voorspel ik dat individuen dagen ondergedoken blijven achter hun computer om aparte open plekken in het bos te vinden. Of onontdekte stammen te traceren. En dan maar bookmarken en met anderen delen. Ik voorspel virtuele safari's via Google Discovery. Om mee te beginnen.

Schei maar uit met horoscopen trekken, je eneagramtype bepalen of welke willekeurige psychologische test dan ook. Laat mij uw iTunes-collectie zien, en ik vertel u wie u bent. Apple beseft niet half hoeveel buskruit ze in handen hebben nu de halve wereld ondertussen dagelijks muziek bij ze koopt. Een simpel programmaatje dat een analyse doet van de 30 laatst aangeschafte nummers kan volgens mij al de meest diepzinnige karakterologische diagnoses stellen. Ik kom hier later nog op terug. Eerst even de onderhandelingen afronden met Steve Jobs over mijn iShrink concept.

In de tussentijd kom ik graag uit voor mijn eigen recente favoriete aanschaffen. En wat ze over mij zeggen, trek vooral uw eigen conclusies.

5. Boogie - van Nicole Russo en The Brand New Heavies. Compromisloos de funky soultrance in, het gaat maar door.
4. Oh my God - Kaiser Chiefs. Live-optreden gezien van deze doorgedraaide gekken op MTV2. Kon niet om aanschaf heen.
3. I'm on a high - Millionaire. Zo klinkt het dus ook, Dat van I'm on a high dan.
2. Carmina Burana, O Fortuna - Chor Der Deutscher Oper Berlin. Hoort eigenlijk met muggenolie en een Tjechisch symfonieorkest te worden genoten. Atmosferische shit.
1. The Cynic - Kashmir. Klinkt als de Beatles in hun eindtijd, maar dan met David Bowie erbij, zwaar onder invloed.

Ik vind dat zó goedkoop, een tweede Hack Een MAC OS/X competitie organiseren, omdat tijdens de eerste competitie de Mac binnen een half uur volledig werd geowned. Laten we dan gewoon eerlijk zijn, bakzeil halen en in de beste Boeddhistische traditie het feit omarmen dat zelfs de Mac blijkbaar te hacken valt. En laten we dan niet van die flauwe dingen doen, zoals erop wijzen dat bij de eerste competitie alle deelnemers een user-id en een password hadden gekregen. Dat is immers maar een detail en wat mij betreft een nauwelijks relvante steun in de rug bij hackpogingen. Naar mijn eigen ervaring dan. Ik probeer het altijd te doen zonder dat het slachtoffer mij vantevoren een userid en password geeft. Noem het een beroepscode, wat dat betreft zit ik gek in elkaar.
Ik vind het dan ook een Pyrrusoverwinning dat de tweede competitie geen enkele geslaagde poging kende. Pyrrusoverwinning? Even googlen, jongens en meisjes, vanaf jullie Windows PC'tje natuurlijk. Geniet er maar van, zolang het nog kan. Straks krijgen jullie Vista, met een half doorschijnend Start-menu en een programma waarmee je foto's kunt organiseren. Tel uit je winst.

Google Earth, ik kan me er uren mee vermaken. Met de muiscursor vanaf de Piazza Navona recht door steken naar het Pantheon en daarna - langs de Via Del Corso - richting het hotel nabij de Via Nazional. Even vorige week dunnetjes overdoen. Daarna inzoomen op het strand bij Bombay of proberen meer te weten komen over Groenlandse nederzettingen.

Google Style betekent in dit geval dat de software per definitie 'beta' is. Eindelijk een soort van geuzenbenaming geworden: een beetje softwarepakket (kijk bijvoorbeeld ook bij Flickr, daar staat 'beta' zelfs in het logo) verkeert in half-af-status. Een finale versie suggereert dat er niets meer te verbeteren valt. En dat is saai. Tegelijkertijd zullen gebruikers je makkelijker een foutje vergeven: het is allemaal nog under construction immers.

Iedereen aan de beta, leve de iteratie.

Er zijn van die dagen dat je karma je als een nauwsluitende tunnelbuis lijkt te omvatten. Vorige week vrijdag bijvoorbeeld. Ik zou die dag spreken op het Nationale ICT-congres - onderdeel van de Carrierebeurs - over het onderwerp transparante methoden. Vooruit, iemand moest het doen, ja toch. Ik ging welgemoed in de loop van de ochtend op weg, in de stellige verwachting een nagenoeg verlaten autobaan aan te treffen. Immers, iedereen was op wintersport of lag nog bij te komen van het Carnaval. Of beiden. Al na een kilometer stond ik muurvast in een file op de A4. De radio meldt in dat soort gevallen dat er nagenoeg geen verkeersproblemen zijn in Nederland. Nou ja, met uitzondering van de A4, waar ter hoogte van Burgerveen een klein ongelukje is gebeurd. Zou in principe haast niemand last van moet hebben, want wie moet er in hemelsnaam om half elf 's ochtends van Den Haag naar Amsterdam? Na een uur zonder veel beweging leek het me verstandig om de organisatie van het congres maar eens te bellen. Crisisberaad. In overleg werd besloten de voordracht een half uur uit te stellen. Dat zou genoeg moeten zijn, want nog tijdens het beraad begon de file op te lossen. Uiteindelijke belandde ik op de rondweg bij de RAI, waar ik letterlijk op de Last Mile strandde. Blijkbaar vanwege de Carrierebeurs (we hebben er weer zin in, mensen) waren alle parkeerplaatsen vol. Dat leidde tot een verkeersstroom waarin elke drie minuten ongeveer anderhalve meter kon worden gereden. Er ontstond alengs een geanimeerde, samenzweerdigere sfeer op de toegangsweg naar de RAI. Het was iedereen wel duidelijk dat er vandaag weinig meer bereikt zou worden. Op enkele plaatsen ontstonden spontane kampvuurtjes en toen de eerste worstjes op een geïmproviseerde barbecue werden gelegd, leek het me een mooi moment om maar eens om te draaien. Voor het donker was ik gelukkig weer thuis. De wereld van de IT: één hectisch gekkenhuis.