vrijdag, juni 27, 2008

IT Win Moment 5: Windows Vista

Het kon soms een beetje treiterig overkomen, het zwierige gebaar waarmee ik mijn stokoude bedrijfs-PC steeds weer voor de ogen van mijn collega's tevoorschijn toverde. Ja, het was een oud IBM-beestje, maar er draaide wel Windows XP op. En dat konden mijn collega's niet zeggen, allemaal ondertussen in de afgelopen maanden voorzien van een fonkelnieuwe PC met Vista erop.
De jaloerse blikken kon niemand ontgaan en ik proefde steeds een onpeilbare wereld van verdriet en frustratie als ik vrolijk informeerde hoe het nieuwe platform beviel.
Ik had niets ingewisseld, in eerste instantie uit achteloosheid en later - uiteraard - uit zakelijke berekening. Niemand nam mijn Windows XP machine af.

Totdat ik het arme ding twee weken geleden uit mijn handen liet vallen en een barst op het scherm zich in de loop van de dagen letterlijk als een inktvlek verspreidde. Toen ik uiteindelijk echt niets meer kon lezen, kon ik er niet meer omheen: ik zou mijn moegestreden machine inruilen voor zo'n beruchte Vista PC.

Het zou wel meevallen.

Ik overdreef immers graag en bovendien was ik allesbehalve een power user: met een beetje e-mail, Internet en een tekstverwerker kon je mij al blij maken.

Twee dagen later doe ik u graag verslag van de tussenstand:

- 24 systeem crashes, inclusief buitengewoon leerzame core dumps. Lekker vertrouwd, zo'n blauw scherm met MS-DOS-achtige foutmeldingen.
- Tientallen minuten om tussen applicaties te switchen
- Een  intieme relatie met het blauw draaiende schijfje dat in Vista in plaats van de zandloper is gekomen. Ik denk dan altijd maar dat ze bij Microsoft de zandloper een te negatieve uitstraling vonden hebben: hadden we als gebruikers slechte associaties mee. Het blauwe schijfje (een kinderachtige poging overigens om iets van de allure van OS X te kopieren) heeft voor mij in twee dagen ook al eeuwigheidswaarde opgebouwd.
- Een aangeschafte MacBook Air, inclusief een verfrissend goed werkend Microsoft Office 2008 (zullen ze aparte gebouwen hebben in Redmond? Ik denk het wel). E-mail via de browser werkt nog helemaal niet zo slecht, kan ik u mededelen.

U moet de groeten hebben van Steve Jobs. Volgens mij lacht hij zich elke avond in slaap.

Bill Gates als Massamoordenaar

Onlangs had ik de gelegenheid om voor de Livre website een stukje te schrijven over het vertrek van Bill Gates. Checkt u dat even hier, waarbij ik gelijk opmerk dat het prozaïsche gehalte hoog is (in feite bestaat het stuk uit een aantal antwoorden die ik gaf op mij gestelde vragen). Bijna interessanter is de rabiate reactie van een lezer die in Bill en Melinda Gates kwaadaardige, genetisch manipulerende massamoordenaars vermoedt. Overzichtelijk wereldbeeld, dat wel.

IT Executive column: Brulshirt

Toegegeven, het is een schot voor open doel. Maar sinds wanneer is er iets mis met een stevige portie goedkoop effectbejag? We gaan ons maar eens niet te groot voelen om in deze speciale tijd een vergelijking te trekken tussen de vakken van cio en voetbaltrainer.

En zeg nou zelf, gelijkenis genoeg. Zo heeft iedereen in de organisatie wel een mening over hoe beter kan worden omgesprongen met IT. Net of we 16 miljoen cio's hebben. Dat krijg je als iedereen thuis meerdere computers heeft staan waarop routineus wordt gespeeld met Web 2.0 knuffels als Marktplaats, Wikipedia, YouTube en Hyves. Komen vanzelf de irritante vragen waarom het ook niet wat innovatiever kan op kantoor. Verwacht aan de andere kant massaal tribunegedrag als een overheidsdienst door wat kleine testfoutjes de voorpagina van de Telegraaf haalt: we tonen ons extreem weinig vergevingsgezind als het om verstoringen van de informatievoorziening.

Net als voetbaltrainers krijgen cio's regelmatig te maken met de strategische afweging tussen oude, bewezen krachten en vers bloed. Systemen, het zijn net spelers. Je hebt van die exemplaren die ooit - in een grijs verleden - hun nut hebben gehad. Maar nu kraken ze in hun voegen en hun larmoyante gejammer en onredelijke eisen werken elke dag op de maagzuurreflex. Je zou ze het liefst met pensioen sturen maar de behoudzucht wint het maar al te vaak van de innovatiedrang: toch maar weer een wedstrijd zuchtend op veilig gaan, toch maar weer die veelbelovende vervangers op de bank laten. Vanuit de skybox kijkt de directie goedkeurend toe, want risico's zijn slecht voor het imago.

Inspiratie te over. Vooral als we ook nog eens een parallel trekken tussen de gevolgde it-strategie en speltypes. Voor wie het wil zien, dribbelen de metaforen gewoon over het grasveld. Hoe ziet het spelbeeld van de it-huishouding eruit? Spelen wepaniekvoetbal, waarin we als een kluitje pupillen achter elke bal aanrennen en nooit toekomen aan de werkelijke doelen van de organisatie? Of gooien we alles blind op de aanval en wuiven we zorgen over de krakkemikkige verdediging - beveiliging, testen en beheer - weg? Spelen we de bal lusteloos en ongemotiveerd rond in de achterhoede of maaien we elk nieuw initiatief genadeloos onderuit? Of gaan we toch voor totaalvoetbal, waarin we de volle breedte van de organisatie bestrijken en snel combinerend voorwaarts gaan?

Leerzaam, dat voetbal. Geen cio hoeft zich meer te schamen om voor de televisie te zitten. Oranje pruik op, brulshirt aan; eigenlijk is het gewoon werk.

Gepubliceerd in IT-executive 25 juni 2008

vrijdag, juni 13, 2008

IT Executive column: Hoera, Kopersstaking!

Het zal SAP niet snel gebeuren. Hoewel, kortgeleden liepen de zaken bijna uit de hand in Waldorf. Ietsje te enthousiast het nieuwe Business By Design pakket aangekondigd. Lichtgewicht, servicegeoriënteerd en on-demand: daar veert zelfs de meest vastgeroeste R/3-gebruiker van op. En aspirant-klanten ook. Een typisch geval van te vroeg pieken, want de geldmachine van het gevestigde product mag niet abrupt tot stilstand komen. Vandaar de ingelaste vertragende acties (‘we hebben nog zeker een jaar nodig’) en het voorlopig stilzetten van de verkoop.

En Apple trapt er al helemaal niet in. Eens per jaar mag je naar de MacWorld-conferentie. Dan komt die man in die zwarte coltrui en die spijkerbroek uitleggen wat hij vanaf morgen voor je in de etalages heeft liggen. Versieplannen,product roadmaps en andere toekomstmuziek? Vooral blijven dromen.

Het is een gouden wet die ik zelf in een eerdere carrière hardhandig mocht ervaren: nooit je eigen product kannibaliseren door in een te vroeg stadium ordinair te flirten met de superieure opvolger.

Geldt blijkbaar niet voor Microsoft. Beginnen we ons net een beetje af te vragen door welke vrachtwagen we nu precies zijn overreden met de introductie van Vista, beginnen Gates en Ballmer al opgeruimd te kletsen over Windows 7. En die blijkt niet eens zo ver weg te zijn: in Januari 2010 zal het spul al beschikbaar zijn.

En dat terwijl grote bedrijven als General Motors toch al bijna de knoop hebben doorgehakt om Vista - dat obese kindje met het zorgvuldig gepolitoerde waterhoofd – maar niet te implementeren. Beter wachten op de volgende incarnatie, die volgens de berichten een stuk lichter en ingetogener zal zijn. Je kunt je niet voorstellen dat de recente aankondigingen van Microsoft helpen om deze dreigende kopersstaking af te wenden.

Of het moet de bedoeling zijn.

Als je klanten zó nadrukkelijk een product niet lusten, wordt het vroeg of laat een kwestie van jezelf vermannen en verdere schade beperken. In dit geval moet worden vermeden dat de markt massaal naar open source alternatieven of OS X gaat kijken. En dan is het ineens niet meer zo dom om quasi-nonchalant, druppelsgewijs de eerste glimpjes van Windows 7 (een lekkere no-nonsense naam, ja toch) te laten zien. Een filmpje over multi-touch bediening, wat verstrooide opmerkingen tijdens een presentatie in Japan, een persbericht over drivers die ook voor de volgende Windows geschikt moeten zijn: wat sluit het mooi op elkaar aan.

Op die manier klinkt ‘kopersstaking’ bijna als een goed uitpakkende marketingstrategie. Of overschat ik nu een paar mensen?

Gepubliceerd in IT Executive, 11 Juni 2008

donderdag, juni 12, 2008

Geslaagd!


En niemand hoeft zich zorgen te maken: ze gaat beslist geen Informatica studeren...

vrijdag, juni 06, 2008

Jobsification

Unlike I stated before, it’s not once a year we get our desperately needed shot of Apple caffeine. Steve Jobs does not only introduce products at MacWorld, but also appears half a year later at the annual Worldwide Developers Conference. This Monday, the Moscone centre in San Francisco will be packed with journalists, analysts and fans (oh, and probably a few developers), eagerly awaiting yet another hallmark keynote speech.

A new version of OS X? A gallery of external applications for a 3G version of the iPhone? Maybe even a highly recyclable aluminium-enclosed, ultra-flat flux capacitor? It does not really matter. The very prospect of having Steve Jobs on stage showing new stuff creates an unparalleled buzz in the industry. Bloggers will report in real-time on the events and they are presented as heroes themselves, boldly putting us in front row. Journalists sneak into the presentation venue to take pictures of the banners that will be used and immediately a lively discussion unfolds on the Internet what the graphics may mean.

To make things clear: I have seven Macs at home, which is of course excluding all the iPods. And yet I am not the type of hardcore disciple that burns his house if Steve Jobs says that is a cool thing to do (although he never suggested it so far, so I’m not really sure on this one).

Meer op Capgemini's CTO blog.

dinsdag, juni 03, 2008

I want a Consumer Strike

I know SAP would not even dream of doing it. And when they do it anyway - sort of - they are not afraid for a well-camouflaged retreat. And Apple surely won’t. You just go to your annual MacWorld conference and see what Steve Jobs has in store this time. That is just about everything you will get in terms of future plans, versions and roadmaps.

Don't canibalise your business by flirting to soon with new versions or successors: the golden rule for any product company.

But then Microsoft! We are still trying to figure out if and by what truck we were hit when Vista was introduced, and Gates and Ballmer already start to talk Windows 7. And it is not that far too: we might have it in January 2010.

Big companies such as GM are already considering to skip implementing the obesity of Vista and go for its presumably much more agile successor. I am quite sure that the announcements that we have seen from Microsoft last week are – well – not really helpful in stopping this looming business consumer strike.

Then again, that is just what Microsoft may be aiming for: okay, okay, we got the message, you just don’t like Vista. To be quite honest, we don’t either. But hold on, don’t go for open alternatives (or worse: go cool). We have something really special cooking for you. It is light weight, blistering fast and has a juicy multi-touch user-interface (nah, you haven't seen it before somewhere else).

Business buyers on strike, waiting for better times: sounds almost like a smart marketing strategy working out. Or am I overestimating a few people?

Gepubliceerd op Capgemini's CTO blog