Het kon soms een beetje treiterig overkomen, het zwierige gebaar waarmee ik mijn stokoude bedrijfs-PC steeds weer voor de ogen van mijn collega's tevoorschijn toverde. Ja, het was een oud IBM-beestje, maar er draaide wel
Windows XP op. En dat konden mijn collega's niet zeggen, allemaal ondertussen in de afgelopen maanden voorzien van een fonkelnieuwe PC met Vista erop.
De jaloerse blikken kon niemand ontgaan en ik proefde steeds een onpeilbare wereld van verdriet en frustratie als ik vrolijk informeerde hoe het nieuwe platform beviel.
Ik had niets ingewisseld, in eerste instantie uit achteloosheid en later - uiteraard - uit zakelijke berekening. Niemand nam mijn Windows XP machine af.
Totdat ik het arme ding twee weken geleden uit mijn handen liet vallen en een barst op het scherm zich in de loop van de dagen letterlijk als een inktvlek verspreidde. Toen ik uiteindelijk echt niets meer kon lezen, kon ik er niet meer omheen: ik zou mijn moegestreden machine inruilen voor zo'n beruchte Vista PC.
Het zou wel meevallen.
Ik overdreef immers graag en bovendien was ik allesbehalve een power user: met een beetje e-mail, Internet en een tekstverwerker kon je mij al blij maken.
Twee dagen later doe ik u graag verslag van de tussenstand:
- 24 systeem crashes, inclusief buitengewoon leerzame core dumps. Lekker vertrouwd, zo'n blauw scherm met MS-DOS-achtige foutmeldingen.
- Tientallen minuten om tussen applicaties te switchen
- Een intieme relatie met het blauw draaiende schijfje dat in Vista in plaats van de zandloper is gekomen. Ik denk dan altijd maar dat ze bij Microsoft de zandloper een te negatieve uitstraling vonden hebben: hadden we als gebruikers slechte associaties mee. Het blauwe schijfje (een kinderachtige poging overigens om iets van de allure van OS X te kopieren) heeft voor mij in twee dagen ook al eeuwigheidswaarde opgebouwd.
- Een aangeschafte MacBook Air, inclusief een verfrissend goed werkend Microsoft Office 2008 (zullen ze aparte gebouwen hebben in Redmond? Ik denk het wel). E-mail via de browser werkt nog helemaal niet zo slecht, kan ik u mededelen.
U moet de groeten hebben van Steve Jobs. Volgens mij lacht hij zich elke avond in slaap.