Ik moet bekennen dat de klap hard is aangekomen. In de jaarlijkse verkiezingen van het beste weblog van Nederland werd ik deze keer niet eens genomineerd. Blijkbaar moet ik keihard gestraft worden voor mijn onvermogen en/of onwil (wat het precies is, is me nog niet helemaal duidelijk) om deze Blog elke dag up-to-date te houden.
De grote winnaar werd overigens geenstijl.nl, waar onlangs de stekker is uitgetrokken. In een larmoyant huilverhaal claimde geenstijl.nl dit gedaan te hebben omdat een van de schrijvers door een groepje vrolijk verklede bivakmutsen een intensieve honkbal-clinic cadeau is gedaan. Van A tot Z gelogen natuurlijk, maar niemand die dat door had. Haalde nog televisie en radio. Ik moet wel bekennen dat mijn Window Of Opportunity nu volledig open staat. Met het wegvallen van geenstijl.nl zal het aantal hits op mijn site wel snel toenemen.....

Toch?

......

Het wordt tijd voor een nieuwe programmeertaal die voorgoed afrekent met de potsierlijke lampionnetjes en confetti-slingers waarmee modieuze talen als Java en C## zijn uitgedost. Met de opkomst van webservices is er een mooie gelegenheid om eens wat flinke knopen door te hakken. In het kader van dit belangwekkende keerpunt in de tijd schreef ik gisteren een nieuwe column voor Software Release Magazine onder de titel 'Zonde van een tijdvak'. Hieronder alvast - zoals gewoonlijk - een korte preview. Binnenkort in dit journaal de integrale tekst. Wie meer wil weten surft eens op het Internet voor talen als Water (briljante marketingvondst!).

"Alsof David Beckham in de plaatselijke kerk plotseling Rebecca Loos tegen het lijf liep. Zo betrapt keek Lawrence Wilkes toen hij op een seminar werd aangekondigd als lid van het Component Based Development & Integration forum. ‘Eigenlijk staat dat CBDI al een tijdje nergens voor’ probeerde hij stamelend ‘het zijn maar vier letters’`. Overtuigend klonk het niet.

Blijkbaar komt Wilkes er in het tijdperk van webservices niet graag voor uit dat hij nog maar kortgeleden één van de voornaamste pleitbezorgers was van component-based ontwikkeling. Begrijpelijk. Sommige zaken verzwijg je nu eenmaal liever. Zo heb ik ooit ergens in Brabant eens noodgedwongen 10 seconden meegedaan aan een polonaise. Iets waar ik hoogstens in de meest intieme familiekring kort over wil praten (als volwassen man blijk je dan hartverscheurend te kunnen huilen). Ook schreef ik in een ver verleden een boek over objectoriëntatie en C++. Dat heeft mijn carrière nog behoorlijk in de weg gestaan"

Met ingang van 15 april heet mijn werkgever voorlopig weer eens Capgemini. Aan elkaar te schrijven deze keer. Dat wel. De naam 'Ernst & young' mocht niet langer gevoerd worden en met alle accountancy-schandalen van de afgelopen paar jaar kom men toch al niet echt meer lachen om de associatie. Het nieuwe logo van Capgemini is licht en open:



De uitgebreide marketingcampagne staat in het teken van Collaboration: slechts door intensieve samenwerking en krachtenbundeling bereik je nog wat tegenwoordig. Daarvan getuigt ook Daran Cahill, de tenniscoach van André Agassi. Jammer dat Agassi sinds het bedenken van de campagne niet zoveel meer heeft gewonnen. Detail eigenlijk.



Misschien nog fraaier is het optreden in de campagne van Tony Visconti, de producer van David Bowie. Heeft zich in Tai Chi-outfit laten fotograferen op een dak in New York. Behoorlijk smakelijke hippie-uitstraling.

Volgens een recent bericht zijn we ondertussen zo ver dat computervirussen elkaar beginnen te bestoken. Dat is een teken van een volwassen wordende industrie! Beetje zoals je dat van de Chinese maffia gewend bent: je hebt eigenlijk nooit last van de Bad Guys omdat ze onderling hun smerige zaakjes regelen. Nu nog verzenders van spam die elkaars mailservers laten vollopen, en wij kunnen weer gewoon leuke dingen doen op het Internet.

Ik moet toch eens wat meer gaan verwijzen naar andere bloggers. Want dat hoort hè. Soms zie je ook leuke stukjes, zoals onderstaande, treffende tekst van Rik van Bruggen van Novell België over het verschil tussen het Microsoft (.Net) kamp en de Javanen (J2EE).

"... It reminds me of an experience at a consulting company where I once worked. At that company, we obviously also had the J2EE and .Net (DCOM at the time) camps. And the basic difference was so obvious when I (working as a project manager/consultant at the time) would return to the office and ping both camps for a potential solution to a particular functional requirement. The response was very consistent:

the MS guys would sit me down behind their desk, open op Visual Studio, and start drawing screens, demoing mockups, illustrating solutions to me. Quick and dirty hacks obviously, but they were always eager to go from problem to solution... A very healthy - and very productive attitude.

the J2EE guys would usually start by saying that ... it would be VERY difficult. They would need to think about it. They would need to model the system... and then get back to me in 2 weeks. After which, the actual development would also take another million mandays...."

De terechte conclusie van Rik is dat Java een stuk simpeler zal moeten worden om werkelijk succesvol te zijn. Vind ik ook: 80% van die taal bestaat uit nutteloze taalelementen die alleen bedoeld zijn voor het prikkelen van het surplus aan testeron in de lijven van de getatoeerde snowboarders die op maandag weer netjes programmeur zijn.

Afijn: hier de link naar het weblog van Rik.

Wat gebeurt er eigenlijk toch weinig spannends in de IT. Als nu zelfs Microsoft en Sun al vrede gaan sluiten en met behulp van wat centen hun jarenlange vete beslechten, vrees ik oprecht voor het sensatiegehalte. Natuurlijk is het wel zo dat binnen 3 jaar een kwart van alle IT-banen in Nederland zijn verdwenen naar India. Kleinigheidje. Op zich schept dat een band met een land waar eerder fraaie zaken als het boeddhisme vandaan zijn gekomen. In de nieuwste Software Release Magazine verscheen in dat kader vandaag mijn column 'Hindi of Java leren'.