IT Executive column: Rottweiler IT

Een oude tegeltjeswijsheid leert ons dat honden en hun baasjes vroeg of laat op elkaar gaan lijken. En inderdaad, zelfs in mijn directe omgeving heb ik de onweerlegbare bewijzen dat dit het geval is. Wie kent ze niet? De oude dametjes met hun trillende juffershondjes. De getatoeëerde trainingpakken met hun opgefokte pitbulls. De stationwagenrijders met hun Labradors. Niet alleen kiezen eigenaars het type hond dat bij hen past, maar in de loop van de tijd wordt de wederzijdse blootstelling zichtbaar in uiterlijk en gedrag.

Net als met IT eigenlijk. Je krijgt het rekencentrum, de infrastructuur en de applicaties die je verdient. Klagen heeft daarom geen zin: je kijkt alleen maar naar jezelf in de spiegel. Er is weinig kennis van psychologie en antropologie nodig om de verbanden te zien.

Toon mij uw IT en ik vertel u wie u bent. Zo simpel is het.

Als de IT-afdeling manhaftig vasthoudt aan Windows 95 (dit is niet ironisch bedoeld, er zijn plekken waar OS/2 nog het strategische besturingssysteem is) dan hebben we instinctief een beeld van de veranderingsbereidheid en het lef van de bijbehorende organisatie. Als de helpdesk de telefoon slechts met grote tegenzin opneemt, dan zijn ze waarschijnlijk in het callcenter van de verkoopafdeling ook niet vlijmscherp. Als ze in het rekencentrum het nog steeds moet hebben van mainframes en als JCL de dienst uitmaakt bij de maandelijkse batchruns, dan mogen we ook een procedureel ingestelde bedrijfsvoering verwachten waarin niet elke seconde telt.

Evenzeer: als je tegenwoordig een nieuwe, dynamische zaak opzet dan zijn gehuurde toepassingen uit de cloud al bijna de norm.

Hetzelfde geldt voor applicatielandschappen. Een van los zand aan elkaar hangende, federatief georganiseerde organisatie kan zomaar honderden – zelfs duizenden - verschillende versies van dezelfde SAP-module tellen. En alleen bijzonder strak geleide bedrijfsvoeringen kunnen zichzelf één centrale database en bijbehorende applicaties permitteren (een bekend voorbeeld is de behoorlijk strakgetrokken interne IT van Oracle; Larry Ellison wilde het zo, en aldus gebeurde).

Interessant wordt het waar de werelden uiteen gaan lopen. Je wilt een hond die je niet aankunt, als het ware. Menig hoopvolle it-directeur maakt ook aan het begin van dit jaar weer grootse plannen. Meer standaardiseren. Centraliseren. Simplificeren. Verouderde applicaties met pensioen sturen. Master Data Management invoeren.

Volstrekt logisch allemaal. En dan toch altijd weer diezelfde, oprechte frustratie als ze aan de kant van het bedrijf geen centimeter blijken mee te geven. IT en bedrijfsvoering moeten op elkaar blijven lijken en als er iets dient te veranderen moet dat aan beide zijden gebeuren. Bij voorkeur een beetje in hetzelfde tempo. Een te grote kloof leidt tot bijtgedrag en gejank.

Neem daarom nog maar eens een kijkje in die hondenmand van de it-afdeling. Misschien zou er wel een nest keffende poedeltjes in moeten liggen. In plaats van die grommende Rottweiler.

Gepubliceerd in IT-executive, 21-1-2010