Slow IT gelanceerd

Met enige trots mag ik u mededelen dat ik vanaf vandaag actief ben als blogger op SlowPlanet: de internationale hub voor alles wat met de Slow Movement te maken heeft. Initiatiefnemer van SlowPlanet is Carl Honoré, de auteur van de bestseller In Praise of Slow. Het leek Carl een uitstekend idee om meer aandacht te besteden aan het concept van Slow IT: mijn pleidooi om technologie met meer respect, zorgvuldigheid en aandacht te benaderen. Valt veel over te vertellen en past meer dan uitstekend in de ADHD tijdsgeest van nu. Maar leest u anders even het eerste verhaaltje hierover op SlowPlanet. Of de net iets uitgebreidere, net iets meer corporate versie op Capgemini's CTO blog. En binnenkort valt op mijn nieuwe Slow IT website een stuk meer te lezen over mijn in aanbouw zijnde boek: Slow IT - the Art of Careful Technology.

Bricolage IT

You probably won’t be stunned by my prediction that 2009 looks like a bumpy year indeed. No matter how we put it, many IT departments will need to cut down on their costs. Applications and infrastructure will be consolidated, innovative projects may be on hold and the rest of the budget – if any – is likely to be spend on risk management, reporting and regulatory compliance.

Interesting enough, this may lead to an even stronger push to the phenomenon of Bricolage IT, particularly at the business side of organisations. Let me explain ‘Bricolage’ first: this is a typical French word that describes the art of using whatever is available – in a pragmatic way – to achieve a goal. ‘Do it yourself’ describes the same, but misses a bit the semantics of making the most of what you have, even if it is not that much.

I predict that the business side of organisations in 2009 will need new IT solutions to deal with the requirements of the market, particularly alluding to the downturn. However, the same downturn makes the central IT department even less responsive than it used to be: with a decreased budget and even less headroom to innovate, it will act more and more like the central Nay department.

Left to its own devices, the business side will look for alternatives – outside the scope of central IT and within the limits of their own, local budget -. And it may be in for a surprise, because a new wave of on-demand, software-as-a-service solutions is readily available, covering a considerable number of new grounds. They will enable Bricolage style applications that directly address the needs of market-facing units (some would call it Business Technology solutions). All without costing a fortune.

It may pertain to ‘office’ applications, like Google Apps but also to client relationship management (with established players and challengers), human resource management (talent management may be a crucial driver in 2009 and more solutions are supplied 'as-a-service'), collaboration and social networking platforms (they can be created in a snap), Business Intelligence (corporate performance management scorecards can be delivered through the browser) and of course, Mashups (impressive composite applications, built with just a few clicks). Users can even create, launch and monitor processes from their own iGoogle portal, supported by a business process management service.

Come to think of it, a petrified central IT department will have the business side turn to Do It Yourself IT. This may lead to some breakthrough innovations, that we would not have seen so quickly with sunny weather. Obviously, new concerns will arise, for example around integration and security. It will be a good challenge for IT to deal with that. Or even better: anticipate on it. In the meantime, if you are in desperate need for a solution and there is no support, you simply turn to what is available and make the best out of it. This is why the business side will make 2009 the year of Bricolage IT.

Eerst gepubliceerd op Capgemini's CTO blog

Software Release Magazine column: Reddingsplan

Het zal wel door het grauwe herfstweer komen, maar ik begin langzamerhand te vermoeden dat er crisis in de lucht hangt. Vraag me niet hoe ik dat weet, ik heb daar nu eenmaal een scherp ontwikkelde neus voor. Geen reden om depressief van te worden: vaak vind je pas vanuit de diepste ellende het pad omhoog. Vraag maar aan de feel good guru’s van deze wereld. Of je nu Tony Robbins (laat je innerlijke kracht vrij!), Eckhart Tolle (ben je klaar om wakker te worden?), Rhonda Byrne (ook jij kunt The Secret doorgronden) of zelfs – vergeef me – Buddha heet, allemaal hebben ze eerst als laveloze, getourmenteerde paria’s in de goot liggen janken. Pas daarna kwam dat unieke moment van verlichting, waarin ze braken met alle chaos in hun hersenpan en één met de kosmos werden. En zo.

Het zal wel onverbeterlijk optimisme zijn, maar het lijkt me een goed idee om ook deze crisis te zien als een keerpunt. Een bij uitstek mooi moment om af te rekenen met alle rommel die zich in de loop van de tijd heeft opgestapeld. Gebeurt in de markt ook. Complexe, via indirecte constructies met elkaar verweven financiële producten worden opgeruimd. Dubieuze leningen worden geparkeerd of afgeschreven. Ordinair, korte termijn winstbejag wordt verboden. Waar nodig wordt vers kapitaal geïnjecteerd, letterlijk als nieuwe start.

Terug naar de eenvoudige, overzichtelijke fundamenten. Van de weeromstuit krijg je visioenen hoe goed zo’n grote schoonmaak zou kunnen uitpakken in de IT-huishoudingen van deze tijd.

Stel je voor, het water staat zo hoog aan de lippen, dat de ruimte ontstaat om de systemen compromisloos aan te pakken. Zonder dat iedereen een mening heeft. Wat zou het een stuk simpeler kunnen.

Ellenlange XML-berichten die worden vertaald naar ondoorgrondelijke objectgeoriënteerde domeinmodellen, die daarna met object-to-relational mappers (haalt u tussendoor gerust even adem) met geweld worden geperst in een kapot genormaliseerde relationele database. Dat is een pervers dominospel waar de gemiddelde Amerikaanse hypotheekconstructie bij afsteekt als een wonder van eenvoud. Hoog tijd om de kracht van het relationele datamodel te herontdekken en als basis neer te zetten. De rest van de software wordt daar dan omheen opgebouwd. Die zou als een natuurlijk verlengstuk moeten werken, niet als een verknipt doel op zich.

Veel verouderde applicaties staan stijf van de bedrijfslogica en afleidingsregels, als een onontwarbaar kluwen verward met de rest van de code. Aanpassen is levensgevaarlijk, want de rest van het systeem kan bij de geringste beweging tot stof vergaan. De beste remedie is daarom om zulke stukken in zijn geheel te verwijderen. Met de nieuwe generatie BPM (Business Process Management) en BRE (Business Rule Engine) kunnen processen en regels extern worden gedefinieerd, dicht tegen de bedrijfsvoering aan. Applicaties worden er niet alleen een stuk lichter en overzichtelijker van, maar de flexibiliteit neemt ook nog eens sterk toe.

De hele verzameling in eigen huis ontwikkelde toepassingen die allemaal ongeveer hetzelfde doen, misschien is het nu wel de tijd om ze in één klap te vervangen door een standaardpakket. Zie het maar een beetje als herfinanciering. Dat geldt ook voor die zelfgemaakte Enterprise Service Bus: tien jaar geleden stond het ding stijf van de innovaties, nu is het een blok aan het been dat elke dag zeurderig om aandacht vraagt. De markt is bezaaid met open, gestandaardiseerde oplossingen. Door ze als vervanging van de eigen huisvlijt in te voeren, ontstaat ademruimte op de ontwikkelafdeling. En die is hard nodig om straks weer te kunnen groeien en nieuwe gebieden te betreden.

Ga er eens goed voor zitten, en de ideeën voor versimpeling en verbetering stapelen zich verder op. Een Reddingsplan voor de IT: misschien is het wel nu of nooit.

Gepubliceerd in Software Release Magazine, november 2008

Now, who's the President?!

You thought you got it all worked out. Used the Web 2.0 like no one else to mobilise a huge crowd of supporters. Announced to appoint a national CTO, in charge of using technology pro-actively to create new jobs and restore competiveness. Created an online dialogue with your citizens, even before your term began. Yes, you were going to be a geek in the best sense of the word, leveraging information technology to reach new innovative heights.

Then the IT guys at the White House told you that you can no longer keep your Blackberry. To start with. Unsafe, unreliable, uncontrollable. And besides, it is not a company standard.

What’s next? Probably handing in your MacBook.

Ah, some of these IT security experts (or should we call them the Innovation Prevention Unit?), they can put a damper on any new initiative. Their remedy against the dangers of the connected Internet: just pull the plug and don’t email ever again. Life is so simple, if you really want it.

Obama will soon face the same challenge that many frustrated business users already know all too well: to see your inspiring, new ideas being smashed to smithereens by the central IT department. Because these ideas don’t fit the organisational security policies and procurement rules or because the existing systems are too petrified to accommodate the change.

But unlike many of us, Obama is in the unique position to change this game. There is just one question he needs to ask. Let’s hope he does (and yes, he can).

Eerst gepubliceerd op Capgemini's CTO blog

November congresmaand

Als de maan door de bomen schijnt, lopen de congresgebouwen vol. Zo'n beetje heel automatiserend Nederland verzamelt zich als vanouds om manhaftig vooruit te kijken naar volgend jaar. Ik zelf mag regelmatig de bühne op om mijn praatjes af te steken. Waar ik vorige week op één avond voordrachten mocht houden over respectievelijk infastructuur-migratie (leuk), open source (lastig) en business analyse (leuk), smeerde ik het deze week iets netter uit: woensdag was gereserveerd voor LinuxWorld, donderdag voor het jaarcongres Procesmanagement en vrijdag voor de jaarlijkse Data Quality Summit. Zo kom je nog eens ergens en afgezien van de bijna onvermijdelijke bijverschijnselen (schorheid, vermoeidheid en - vooral op vrijdag - hardnekkige verwardheid) is het wel een prachtige gelegenheid om de verschillende publieken met elkaar te vergelijken. Met name het contrast tussen de procesmensen van donderdag en de datamensen van vrijdag vond ik keerzaam.

Procesmensen maken op mij een creatieve, lichtvoetige indruk. Weinig zware speeches, maar wel ingehuurde acteurs die humoristische rolspelletjes opvoeren onder het met gras bedekte dak van het Cinemec in Ede. Lekker Tree Huggen en zoeken naar best wel een stuk emotionaliteit achter het proces. Bijna de helft van het publiek lijkt uit vrouwen te bestaan.

Datamensen zijn een stuk serieuzer ingesteld. In het Evoluon in Eindhoven overheersen de donkere pakken en de enkele vrouw die rondloopt is van de organisatie of doet iets in marketing en communicatie. Het thema van het congres is datakwaliteit, een belangwekkend doch relatief zwaarmoedig onderwerp. Men loopt nog net niet handenwringend rond, maar er wordt wel zorgelijk gesproken over het onvermogen om De Business te overtuigen van het nut van kwalitatieve data. Een professor houdt een bloedserieus betoog over een door hem verzonnen logistiek concept voor informatiestromen in de organisatie.

Het is overigens prettig toeven in het auditorium van het Evoluon. Ooit vergaapte ik me als tienjarige hier aan innovaties als een sprekend apparaat dat 'koffie' kon zeggen en een beeldbuis waarop men den aanbellenden medenmensch aan de andere kant van de deur kon bekijken. Pure science fiction was het. Nu zijn alle machines weggehaald, waarschijnlijk verhuisd naar een speciaal Philips magazijn voor vergane glorie.

Rust In Vrede, zou je bijna zeggen. Geldt voor mij ook, de hele komende week geen spreekbeurt in de agenda. Veel meer dan 'koffie' zullen ze niet van me horen.

IT Executive column: Obama's CTO

Het heeft iets hijgerigs, je column schrijven tijdens de Amerikaanse verkiezingnacht. Op de bank met de Apple, Google Docs in het ene venster, EyeTV televisie in het andere naast een paar cruciale nieuwssites en een live Twitter-stroom: online actualiteit in de onvervalste adhd-stijl van het heden.

Net als veel andere Europeanen heb ik een uitgesproken voorkeur. Het is ondertussen een platitude, maar Barack Obama blijft charismatisch. Vanmiddag zag ik hem op een ver verwijderd televisiescherm een toespraak houden. Er was geen geluid en de ondertiteling was onleesbaar. Toch zorgde de zichtbare intensiteit van zijn optreden voor kippenvel. Het is dezelfde intensiteit die zo velen ertoe brengt om voor de eerste te keer te stemmen. Dezelfde intensiteit die je doet geloven dat verandering werkelijk mogelijk is. Een tikje meer van die Obama-stijl in het leiderschap, en ons vakgebied zou waarschijnlijk heel wat meer geslaagde projecten en programma's kennen.

En natuurlijk zijn er andere manieren waarop Obama inspiratie levert voor it executives. Hij heeft dan wel niet het Internet uitgevonden (dat was Al Gore) maar hij heeft overtuigend laten zien hoe je de gereedschapkist van Web 2.0 - we noemen slechts sociale netwerken, virale video's, blogs en RSS - gebruikt om een ongekend grote gemeenschap te bereiken en te mobiliseren. Verkiezingen zullen nooit meer hetzelfde zijn, hoewel de archaïsche taferelen bij veel stemhokjes spontaan beelden opriepen van gaslantaarns en kroontjespennen.

De sterkste liefdesverklaring van Obama aan informatietechnologie zit hem in zijn plan voor een Amerikaanse Chief Technology Officer: een technologiestrateeg die op het niveau van het kabinet gaat opereren. Diens missie: innovatieve mogelijkheden vinden om via technologie meer banen te creëren en competitiever te worden op de wereldmarkt. Bepaald geen halve maatregelen. En een glashelder signaal naar bedrijven: dit is niet de gemarginaliseerde positie van een it-baas die zo nu en dan aan het hoofd boekhouding mag vertellen hoeveel er nu weer is bespaard. We hebben het hier over een positie in de boardroom, eentje waar de impulsen voor verandering van worden verwacht.

Gelet op de namen die tot nu toe zijn genoemd als mogelijke kandidaten (Eric Schmidt van Google, Jeff Bezos van Amazon, en ja: zelfs Steve Ballmer) kan het nog een dolle boel worden in het Witte Huis de komende jaren. Technologie verandert alles. En dat zullen ze weten ook daar.

Gepubliceerd in IT Executive, 12 november 2008

Obama's CTO

Despite all the serenity I predicted for 2009, I followed the US election night in that typical mashup style of now: on the couch with my Apple laptop, one window open with Google Docs (I was writing a column for a magazine), EyeTV television in another, a few additional news sites open and – of course – a live Twitter feed.

What can I say? it’s still 2008.

Whatever political preference, nobody can deny Barack Obama’s obvious charisma. One day before the elections I noticed him giving a speech, somewhere on a remote TV screen in a shopping street. There was no sound and there were no subtitles. It may be a platitude by now, but the sheer intensity of his appearance gave me goose bumps. It is the same intensity that stimulated many to vote for the first time in their life. It is the same intensity that makes you believe that change actually can occur. Just a bit more of that Obama-style leadership in our profession, and I am sure we would see many more successful transformation projects and programmes.

And obviously, there are other ways in which Obama inspires us business / technology people. He may not have invented the Internet himself (that was Al Gore) but he convincingly demonstrated how to use the Web 2.0 tool kit – social networks, viral video’s, blogs, RSS, to name just a few – to reach and mobilise an unprecedentedly big community. Indeed, elections will never be the same again (but please, don’t call it Elections 2.0). And now, in the transition period towards the new Administration, the Internet is used to engage with citizens and collect their ideas. Actually, people who aspire a position in the new Administration are urged to do this through the site, as “applying on-line is the fastest and most accurate way to get your information to us”.

Probably the strongest proof of Obama’s believe in technology is his plan to appoint a national Chief Technology Officer. This will be a cabinet position with the mission to explore the opportunities of innovative technology to create new jobs and restore America’s competiveness on the world markets.

No half measures. And quite a strong message to many corporations that struggle with the role of IT in business. This is far from the marginalised position of an IT manager who apathetically reports to the CFO about cost cutting and risk management. This is a boardroom position, one that is supposed to create strong impulses for change and growth.

Given the names that have been suggested so far as possible candidates (Google’s Eric Schmidt, Amazon’s Jeff Bezos and yes, even Steve Ballmer; guess they won’t need the website to apply) we may expect some interesting meetings at the White House in the forthcoming years.

And – of course – a thin coating of metals, plastics and chemicals around the Oval Office.

First published on Capgemini's CTO blog.

Tech Predictions 2009: Deliberately Disconnected

As we are well into November, it is high time we take a few peeks into what 2009 may bring. As the past months have proven though, anything can happen, anytime, anywhere. Volatility is a life style. Yep, and life was easy when we still thought that change was the only constant.

At least we had a constant.

So what can we do? Predict anyway, of course. Follow this blog in the forthcoming weeks to see what is boiling up in Capgemini’s CTO and Technology communities and let us know next year autumn if we were right. Or better still: join us right now in the comments and share your own predictions with the rest of us.

To kick off, here is my first prediction: being Deliberately Disconnected is something we will actively search for. And if not, others will force us. UK train commuter C2C already did it: they are using high tech film to block GSM mobile reception in their coaches. Imagine that ocean of calm, everybody having these introspective, meditative moments before embarking on yet another hectic working day. No shouting, no funny ringtones, no text beeps, just serenity. Hopefully this is a lesson to all the doomed airlines that are considering to allow the use of mobile phones on board of their planes: 2009 is going to be tough as it is anyway, so you may not want to chase away your remaining, loyal passengers (believe me, using mobile phones on a plane will lead to unbearable pandemonium, there will be blood).

We are living our lives short breathed. The ADHD economy makes us impulse and hyperactive, always hungry for new stimuli and information. We tend to become inattentive, even discomgoogolated. If there is one benefit to the crisis we are currently in, it is that it makes us rethink the essentials, taking a perspective from the outside and actually reserve the time to contemplate. Yes, agile fans, in systems development it might even mean spending some more careful time on architecture, design and requirements specification before hastily constructing the first pilot that can be launched into the user community (I have coined the concept of ‘Slow IT’ for this, analogue to Slow Food, more about it later).

If C2C’s coating - which is a combination of metals, chemicals and plastic - blocks mobile reception and radio signals, it will also stop WiFi. Imagine what it will do to meetings: if the attendees can not check their E-mail, RSS feeds and FaceBook buzz on their laptop, Blackberry or iPhone (the latter probably won’t have 3G reception anyway, admitted) they may just actually start to participate in the meeting, listen to others, be involved in meaningful dialogues.

That will be a change indeed. And as we are in a transformation era anyway, I am most happy to launch the concept of Deliberately Disconnected as my first prediction for 2009. And let’s just hope you did not get this one through Twitter.

Eerst gepubliceerd op Capgemini's CTO blog