vrijdag, augustus 22, 2008
Olympics 2.0, Miss Bikini and the end of operating Systems
Hier de uitgebreide, Engelstalige variant op mijn eerdere blog-item over de Olympics website van de NOS. Dit op het Capgemini CTO blog, overigens - heet van de naald - winnaar van ComputerWeekly's 2008 IT Blog Awards.
donderdag, augustus 21, 2008
Miss Bikini gaat Web 2.0 - Olympische Spelen 2008
Nergens zo'n mooie demonstratie gezien van wat je anno 2008 aan multimediaal snoepgoed kunt bereiken als op de Olympische website van de NOS. Met dank aan de eenvoudige Silverlight plug-in van Microsoft, waarmee je al dat fraais in een simpele, willekeurige browser (ja, ook in Safari op de Apple) tevoorschijn kunt toveren. Inclusief smeuïge gadgets voor op de desktop (weliswaar alleen voor Vista), YouTube-stijl ' meest bekeken video's en noem maar op wat je een beetje kunt verzinnen als je los gaat op Web 2.0. Televisie uitbreiden met interactieve elementen? Heel erg 2006. Gewoon Internet kunnen draaien op dat grote LCD-scherm in je huiskamer en je bent zometeen klaar. De resolutie nog een tikkie verbeteren en we hoeven nooit meer op een TV-station af te stemmen. Alles aan achtergrondinformatie en beeld naadloos met elkaar versmolten. En afroepbaar op het moment dat we dat zelf willen.
Echt helemaal web 2.0. Zelfs in het publiek dat wordt aangetrokken door de site. In de heuse 'tag cloud' kunnen we zien waarop het meest gezocht is. Blijkt "Paraguay" te zijn. Klinkt in eerste instantie wat vreemd, toegegeven. Maar we zijn al snel op bekend gebied als we ontdekken dat het gaat om een speerwerpster die in het recente verleden bijna Miss Paraguay was en bovendien regelmatig schijnt te participeren in Miss Bikini-wedstrijden.
En dan ook nog kunnen speerwerpen. Heel multi-getalenteerd.
Echt helemaal web 2.0. Zelfs in het publiek dat wordt aangetrokken door de site. In de heuse 'tag cloud' kunnen we zien waarop het meest gezocht is. Blijkt "Paraguay" te zijn. Klinkt in eerste instantie wat vreemd, toegegeven. Maar we zijn al snel op bekend gebied als we ontdekken dat het gaat om een speerwerpster die in het recente verleden bijna Miss Paraguay was en bovendien regelmatig schijnt te participeren in Miss Bikini-wedstrijden.
En dan ook nog kunnen speerwerpen. Heel multi-getalenteerd.
zondag, augustus 17, 2008
IT Win Moment 6: op vakantie
Voor de volledigheid kom ik eerst nog even terug op mijn vorige IT Win Moment. U weet wel, mijn eerste ervaringen met Windows Vista die zich vooral afspeelden in dat zwarte gat tussen het blauwe scherm en opnieuw opgestart zijn. Er blijkt een moeizame relatie te bestaan tussen Windows Vista enerzijds en de software van de firma Symantec anderzijds. Nu het probleem verholpen is (in klassieke IT-stijl, gewoon de software van Symantec weghalen) gedraagt Vista zich een stuk stabieler. Lees: geen crashes meer maar wél tenenkrommend traag. Microsoft is ondertussen ostentatief aan de gang gegaan met Windows 7, ik verdiep me daar de komende dagen nog wel in, waarschijnlijk via het Capgemini CTO Blog.
Dan nog even het volgende IT Win Moment. Ik ben toch al nooit een type geweest voor de camping. Onweersbuien, windhozen, grassprieten in de lauwe aardappelpuree, kruipend ongedierte, onbegrijpelijke, tot ijselijke woedeaanvallen leidende tentconstructies: het zijn voor mij niet de ideale ingrediënten om eens lekker tot mezelf te komen (een kennis van mij kwam enkele dagen geleden bijna jankend terug uit Frankrijk, een week eerder dan gepland in verband met naargeestige regenbuien; hij had het nadrukkelijke voornemen zich in de lokale kroeg goed vol te laten lopen). Geef mij maar overdreven luxe en het gevoel totaal in control te zijn. Anno 2008 behoor ik dan ook definitief tot de bevolkingsgroep die niet meer op vakantie gaat zonder laptop.
Om gelijk maar ter zake te komen: wij hebben op onze vakantie zelfs twee laptops meegenomen. En daar is dankbaar gebruik van gemaakt, bijvoorbeeld voor het in kaart brengen en plannen van de route (Google Maps), het bekijken van de ervaringen met zowel hotels als restaurants (Tripadvisor) evenals het vastleggen van de eigen ervaringen - in feite een soort van napret - het boeken van overnachtingen en diners (Travelpedia, Hotels.com, Opentable), het huren van een auto (Avis website), het regelen van een reeks van vliegtickets (onder andere via Orbitz en CheapTickets) - inclusief online inchecken waardoor we steeds hele aardige plekken in het vliegtuig konden regelen - het op de hoogte houden van het thuisfront (Twitter en ons vakantieblog), het opslaan van de gemaakte foto's (iPhoto en Google's Picasaweb) en het vinden van de leukste bezienswaardigheden en plekken om te winkelen (Google, Wikipedia en de rest). Daarnaast uiteraard het bijhouden van privé email en zelfs het regelen van enkele dringende bankzaken. Hebben we het nog niet eens over onze TomTom, inclusief het vertrouwenwekkende Vlaamse stemthema 'Lucie' dat ons feilloos door California en Nevada heenloodste.
Zijn we nou eenvoudigweg doorgedraaid of hebben we optimaal gebruik gemaakt van de mogelijkheden van de technologie om een zo goed mogelijk bestede vakantie te hebben? Toegegeven, als je twee weken op een verlaten berg in de zon wilt bakken, onderwijl alle 7 biografieën van Obama lezend, heb je waarschijnlijk heel wat minder behoefte aan digitale hulptroepen. Maar voor ons, nieuwsgierige nomaden, leverden de twee laptops zonder twijfel hét IT Win Moment van deze zomer op.
Dan nog even het volgende IT Win Moment. Ik ben toch al nooit een type geweest voor de camping. Onweersbuien, windhozen, grassprieten in de lauwe aardappelpuree, kruipend ongedierte, onbegrijpelijke, tot ijselijke woedeaanvallen leidende tentconstructies: het zijn voor mij niet de ideale ingrediënten om eens lekker tot mezelf te komen (een kennis van mij kwam enkele dagen geleden bijna jankend terug uit Frankrijk, een week eerder dan gepland in verband met naargeestige regenbuien; hij had het nadrukkelijke voornemen zich in de lokale kroeg goed vol te laten lopen). Geef mij maar overdreven luxe en het gevoel totaal in control te zijn. Anno 2008 behoor ik dan ook definitief tot de bevolkingsgroep die niet meer op vakantie gaat zonder laptop.
Om gelijk maar ter zake te komen: wij hebben op onze vakantie zelfs twee laptops meegenomen. En daar is dankbaar gebruik van gemaakt, bijvoorbeeld voor het in kaart brengen en plannen van de route (Google Maps), het bekijken van de ervaringen met zowel hotels als restaurants (Tripadvisor) evenals het vastleggen van de eigen ervaringen - in feite een soort van napret - het boeken van overnachtingen en diners (Travelpedia, Hotels.com, Opentable), het huren van een auto (Avis website), het regelen van een reeks van vliegtickets (onder andere via Orbitz en CheapTickets) - inclusief online inchecken waardoor we steeds hele aardige plekken in het vliegtuig konden regelen - het op de hoogte houden van het thuisfront (Twitter en ons vakantieblog), het opslaan van de gemaakte foto's (iPhoto en Google's Picasaweb) en het vinden van de leukste bezienswaardigheden en plekken om te winkelen (Google, Wikipedia en de rest). Daarnaast uiteraard het bijhouden van privé email en zelfs het regelen van enkele dringende bankzaken. Hebben we het nog niet eens over onze TomTom, inclusief het vertrouwenwekkende Vlaamse stemthema 'Lucie' dat ons feilloos door California en Nevada heenloodste.
Zijn we nou eenvoudigweg doorgedraaid of hebben we optimaal gebruik gemaakt van de mogelijkheden van de technologie om een zo goed mogelijk bestede vakantie te hebben? Toegegeven, als je twee weken op een verlaten berg in de zon wilt bakken, onderwijl alle 7 biografieën van Obama lezend, heb je waarschijnlijk heel wat minder behoefte aan digitale hulptroepen. Maar voor ons, nieuwsgierige nomaden, leverden de twee laptops zonder twijfel hét IT Win Moment van deze zomer op.
donderdag, augustus 07, 2008
IT Executive column: BRICOLAGE
Op het moment van dit schrijven ben ik op vakantie. Wat u zegt, een pijnlijk slecht moment om het over it-strategie te hebben. Maar met een blij gemoed en een open oog voor inspiratie op straat, valt er nog wel iets zinnigs op te merken. Ik zal niet in detail vertellen waar ik ben (laten we het erop houden dat de valuta hier erg goedkoop is ten opzichte van de Euro, ook de huizenprijzen zijn ronduit aantrekkelijk). De temperaturen zijn in ieder geval flink hoog en we moeten regelmatig bescherming in de schaduw zoeken.
Een toepasselijke plek om te mijmeren over de spannende dingen die staan te gebeuren na de zomer. Want ze zullen zich vooral in de schaduw afspelen: in steeds meer organisaties nemen lokale bedrijfsonderdelen het recht in eigen hand en worden toepassingen met behulp van web 2.0, mash-ups en servicegeoriënteerde architectuur snel uit de grond gestapt. De centrale it-afdeling kijkt op afstand knarsetandend toe.
Dat krijg je ervan. We zijn allemaal verwende consumenten geworden, in de watten gelegd door wat we met het Internet kunnen in onze vrije tijd. We staan desnoods in de rij om aan de slag te kunnen met onze steeds geavanceerdere mobiele apparaatjes. Als we ’s morgens terug komen op kantoor, verwachten we in dezelfde stijl door te kunnen gaan. En wanneer onze it’ers dan hoofdschuddend en schouderophalend door de gangen gaan, dan regelen we het zelf wel even.
Bricolage noemen de Fransen dat: je gebruikt de middelen die je op een gegeven moment tot je beschikking hebt en draait daarmee je eigen oplossing in elkaar. Een mooi nieuw woord om op te kauwen, al helemaal als u deze zomer toevallig in de rij staat voor uw stokbrood of over een marktje in de Provence slentert.
De Dark Side is weer eens waar het allemaal gebeurt. Alleen buiten het felle daglicht, net aan het oog onttrokken, opzij van het stadse gewoel, wordt de belofte van nieuwe technologie waargemaakt. Maar het is aan de it-afdeling om ervoor te zorgen dat al die ondernemingszin niet ontaardt in – laten we in stijl blijven – eilandautomatisering, een verschijnsel dat we nog maar al te goed kennen van de opkomst van de PC
Dat wordt een kwestie van het vinden van een delicate balans tussen gestandaardiseerd en speciaal, tussen robuust en flexibel. Geen geringe opgave. Nog even goed opladen in die zon, zou ik zeggen.
Gepubliceerd in IT Executive, woensdag 6 augustus 2008
Een toepasselijke plek om te mijmeren over de spannende dingen die staan te gebeuren na de zomer. Want ze zullen zich vooral in de schaduw afspelen: in steeds meer organisaties nemen lokale bedrijfsonderdelen het recht in eigen hand en worden toepassingen met behulp van web 2.0, mash-ups en servicegeoriënteerde architectuur snel uit de grond gestapt. De centrale it-afdeling kijkt op afstand knarsetandend toe.
Dat krijg je ervan. We zijn allemaal verwende consumenten geworden, in de watten gelegd door wat we met het Internet kunnen in onze vrije tijd. We staan desnoods in de rij om aan de slag te kunnen met onze steeds geavanceerdere mobiele apparaatjes. Als we ’s morgens terug komen op kantoor, verwachten we in dezelfde stijl door te kunnen gaan. En wanneer onze it’ers dan hoofdschuddend en schouderophalend door de gangen gaan, dan regelen we het zelf wel even.
Bricolage noemen de Fransen dat: je gebruikt de middelen die je op een gegeven moment tot je beschikking hebt en draait daarmee je eigen oplossing in elkaar. Een mooi nieuw woord om op te kauwen, al helemaal als u deze zomer toevallig in de rij staat voor uw stokbrood of over een marktje in de Provence slentert.
De Dark Side is weer eens waar het allemaal gebeurt. Alleen buiten het felle daglicht, net aan het oog onttrokken, opzij van het stadse gewoel, wordt de belofte van nieuwe technologie waargemaakt. Maar het is aan de it-afdeling om ervoor te zorgen dat al die ondernemingszin niet ontaardt in – laten we in stijl blijven – eilandautomatisering, een verschijnsel dat we nog maar al te goed kennen van de opkomst van de PC
Dat wordt een kwestie van het vinden van een delicate balans tussen gestandaardiseerd en speciaal, tussen robuust en flexibel. Geen geringe opgave. Nog even goed opladen in die zon, zou ik zeggen.
Gepubliceerd in IT Executive, woensdag 6 augustus 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)
