Second Life - return from nowhere

Ok, ok, ik had beloofd nooit meer iets over Second Life op te schrijven. Maar hier gaat het dan ook om commentaar - van mijn voormalige collega Patrick Koning - op een eerder item. Zonde om nagenoeg onzichtbaar in de comments te laten staan, dus bij wijze van uitzondering - en ter lering en vermaak - hierbij:

".... Ron, ben het helemaal eens met je verhaal over SL. SL is voor ons als ICT-ers interessant om te kijken naar wat er technologisch allemaal mogelijk is, maar is, als product, iets van voorbijgaande aard, denk ik. Maar zal wel degelijk zijn sporen achterlaten in nieuwe producten in de toekomst. Ik heb op het Koning Willem I College onder onze studenten een korte (uiteraard digitale) enquête gehouden, en met veel studenten (16+) hierover gesproken. En wat blijkt: ze vinden het niks aan. Ze sms-en, msn-en of WOW-en liever. We hebben zelf een pilot gedaan met studenten van diverse studies met SL. Erg leerzaam, want er is wel degelijk iets te leren: virtuele economie, virtuele marketing, 3D-modellering, etc. Als je het leerproces maar strak stuurt. Maar toch, de aantrekkingskracht voor onze studenten blijft zeer minimaal. Uit cijfers blijkt ook dat maar een klein deel van de avatars maandelijks online zijn, en dat de leeftijd 30+ en HBO+ is. In mijn eigen beleving is het een soort 3D chat-ruimte waarbij je maar weinig mensen tegenkomt. Natuurlijk zijn er ruimtes met avatars aanwezig, maar deze staan voor 1 Linden Dollar per 15 minuten te dansen, terwijl de "eigenaar" de afwas staat te doen. Kortom, geen communicatie, en een saaie bedoening.Toch, wil ik er vanuit een didactisch en technologisch aspect SL blijven volgen...."