Ik maak me toch licht zorgen over alle ontwikkelingen rond Second Life, u weet wel, die virtuele, driedimensionale wereld waarin de deelnemers een eigen, dubbele identiteit opbouwen, inclusief een zorgvuldig opgebouwde avatar, roerend en onroerend goed, virtuele bedrijfsmodellen, sociale en culturele interactie en een wijdvertakt intermenselijk communicatienetwerk.
O ja, je kunt erin ook geheel los gaan op seks. Maar dat uiteraard terzijde.
Hoe dan ook, nadat Reuters onlang besloot een persbureau te beginnen binnen Second Life en politieke partijen er al strooifolderen, heeft Endemol nu aangekondigd een versie van Big Brother op te zetten in deze virtuele wereld. Zit voor mij eerlijk gezegd qua gevoel erbij toch een beetje tussen "Get A Life" en "See If I Care" in. Laten we eerlijk zijn, van die 3 murwgebeukte beroepslamlendigen die nu nog steeds naar het televisieprogramma kijken, moet Endemol het niet hebben. Dus dan maar op het Internet proberen: het is de bedoeling dat de deelnemers aantoonbaar minimaal 8 uur per dag op het speciale Big Brother-eiland doorbrengen, waarna het publiek via stemrondes bepaalt wie de uiteindelijke winnaar is. En die krijgt dan als prijs een eigen onbewoond eiland op Second Life.
En neem van mij aan dat zo'n eiland ondertussen goud geld oplevert In Real Life. Niet dat ik verwacht dat de winnaar het geld daadwerkelijk zal opnemen. Veel te eng: stel je voor dat je er leuke dingen mee zou moeten doen in de werkelijkheid.
Zal het een generatiekloof zijn, dat dit hele Second Life niet eens een sprankje emotie bij me oproept?
maandag, november 06, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten