Als auto heb ik de Toyota Prius toch al nooit zien zitten. Te verantwoord, te bedacht. Te Japans, eigenlijk. Net zoals auto's te Duits, te Frans, te Zweeds, te Aziatisch of te Amerikaans zijn. Alleen met Italiaanse voertuigen heb ik dat niet. Maar komaan, we dwalen af.
De Prius heeft een nieuw snufje. Hij parkeert zichzelf in. Een combinatie van sensoren en uitgekiende software zorgt hiervoor. Gaat u even rustig achterover zitten, adem eens diep in en laat de verpletterende werkelijkheid van deze nieuwe ontwikkeling over u komen. Hoe zal die software zijn gemaakt? Door een groepje lacherige Java-programmeurs? Leer mij dat menstype kennen. Het hele weekend aan de drank en tot diep in de nacht met Korn meeschreeuwen in rokerige kroegen. Net anderhalf uur geslapen en alweer achter het bureau bij de werkgever. Tegen die tijd dansen de regels code voor je ogen, neem dat van mij aan. Er wordt dan niet meer zo nauw gekeken op een puntkommaatje meer of minder. Die cursus Defensief Programmeren verlaat ter plekke het korte termijngeheugen en de testafdeling is net weg voor het jaarlijkse bedrijfsuitje, een workshop Kies de Kleur die bij je Type past.
Software is mensenwerk, resumerend. En zolang dat zo is, wacht ik op servicepack 3, voordat ik me aan een proefrit in de Toyota Prius waag. In de tussentijd is er altijd nog de zogenaamde bumper. Boem is ho.
donderdag, september 04, 2003
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten