zondag, september 19, 2010

Businesspreventie

Businesspreventie. Echt zo’n modieus, hysterisch adviesthemaatje waar iedereen een mening over heeft. De bladen staan vol met vrijblijvend gekwetter over het hoe en wat. Maar probeer het eens over concrete stappen te hebben. Dan stroomt het plein om je spontaan leeg. Ik prijs me daarom gelukkig te kunnen praten met een projectleider die in de praktijk met businesspreventie bezig is.

We spreken af in de lobby van een grote organisatie. Daar is net de eerste stap van een ingrijpende transformatie afgerond. “Niemand houdt van verandering” bezweert de projectleider. Zijn blik dwaalt af naar de uitgang, waar hij net in een straf tempo 3 sigaretten heeft weggewerkt. “Maar in deze tijden kon niemand er meer omheen. De organisatie was hopeloos versplinterd. Ontelbare afdelingen, allemaal vol goede wil op hun eigen gebiedje gericht. Totaal blind voor de omgeving. Vaak realiseerden de mensen zich niet eens dat ze ook met businesspreventie bezig waren. Laat staan dat ze de krachten bundelden”.

Hij geeft me wat voorbeelden. “Neem Juridische Zaken. Daar zijn ze hier nota bene tegelijkertijd aan de vraag- en aanbodzijde met businesspreventie aan de gang. Met het 100% willen doorgronden van alle juridische eventualiteiten kun je elke offerte naar de klant met maanden blokkeren. Of zelfs helemaal afblazen. En op dezelfde manier kun je toeleveranciers zodanig de duimschroeven aandraaien dat niemand meer zaken met je durft te doen”. Hij mijmert even weg. “En dan heb ik het nog niet eens over patenten gehad. Een fascinerende wereld waarin complete afdelingen elkaar bezig houden zonder een cent omzet te creëren”.

Dan gaat hij rechtop zitten. “Maar ik dwaal af. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat er niet met Risk Management werd samengewerkt: toch lui die van wanten weten als het gaat over het de kop indrukken van ondernemingszin. En toch waren het aparte eilandjes. Inkoop: hetzelfde laken een pak. Moet je zien hoe consistent daar met vinkjes op checklijstjes naar de laagste prijs wordt gezocht zonder enig gevoel voor de eisen van de bedrijfsvoering. Ik zeg, daar worden elke dag weer kostbare meters afgelegd in de richting van meer businesspreventie. Maar denk je dat er ook maar één best practice wordt uitgewisseld?”

Hij vertelt me dat de lijst nog veel groter is. “Heb je wel eens goed op de IT-afdeling rondgekeken? Man man, daar wordt de businesspreventie letterlijk bedreven. Security-experts die het bedrijf willen isoleren van de buitenwereld. Architecten met hun tergend trage, introspectieve theorietjes. Onwrikbare beheerders met hun dichtgespijkerde SLA’s. Een zee vol onaangeboord talent, zonder meer”.

Ons gesprek is voorbij. “We hebben al die afdelingen nu bij elkaar gebracht, in één groot Businesspreventie Shared Service Centre” besluit de projectleider. “Als je ziet wat dat in korte tijd al heeft opgeleverd aan inzicht en herkenning, dat geeft een onvergelijkbare energie”.

Hij geeft me een hand en is dan onderweg naar de uitgang. De sigaret trilt al in zijn mond.

Geen opmerkingen: