IT Executive column: De Medicijnmannen van de IT

Succes kent vele vaderen. Evenzeer is het bij een mislukking altijd opvallend druk op de tribune. Zo lijkt iedereen wel een mening te hebben over hoe het is misgaan bij de Belastingdienst. Je zal maar soep moeten maken van al die verschillende opinies. Als medicijnmannen staan ze om de zieke patiënt heen, allemaal met hun eigen toverdrankje, magische konijnenpoot of geheime bezwering.

Al dat altruïsme, je zou er bijna wantrouwig van worden.

Zo is er een wijze, ervaren professor die it-architectuur doceert. Zijn advies? Stel een commissie van wijze mannen in en besteed veel meer aandacht aan it-architectuur. Een andere, wat jongere professor vindt het hoog tijd worden voor een CIO in de managementtop van de Belastingdienst. Ook moet er volgens hem veel meer geld worden besteed aan wetenschappelijk onderzoek naar grootschalige, complexe systemen, toevallig het specialisme van zijn faculteit. Elders schrijft een zelfstandige coach een pagina vol in een managementblad over de boosaardige invloed van Prince II, de gehanteerde systematiek voor projectmanagement: zó gedetailleerd afspraken en beslissingen vastleggen, dat moét bijna wel een complot zijn van de door hem intens gehate it-dienstverleners. Ook hoor je veel suggesties over hoe het verbeteren van het testmanagement de problemen zal oplossen, uiteraard vooral ingebracht door testexperts.

Het is kortom dringen geblazen aan het ziekenbed. En wie weet welke sjamaan het bij het rechte eind heeft, mag het zeggen. Misschien hebben ze allemaal wel gelijk: het it-vakgebied wil maar moeizaam volwassen worden en het is kenmerkend dat in een complexe situatie als deze zo achteloos allerlei verschillende diagnoses kunnen worden gesteld.

Eén ding is zeker: als je eenmaal zó diep in de put zit, is er alleen nog maar de weg omhoog. Het zal niet de eerste keer zijn dat een it-manager een crisis aangrijpt om eens goed schoon schip te maken. Om echte veranderingen op gang te brengen moet je nét wat scherper bij de les zijn dan normaal. Zonder de juiste hoeveelheid drama krijg je er anders niet iets ongrijpbaars als een Service Oriented Architecture doorheen. Zelfs niet als het om het persoonlijke stokpaardje van de staatssecretaris van Financiën - sinds kort oppermedicijnman bij de Belastingdienst – gaat.

En als het allemaal toch nog niet snel genoeg gaat, is er altijd wel weer een wichelroedeloper of tarotkaartenlegger te vinden met extra advies. Moet een geruststellend gevoel zijn.

Gepubliceerd in IT Executive, 2 april 2008