Nimmer wordt je meer teruggeworpen op de basale elementen van het leven als tijdens de vakantie. Je hangt wat op een houten vlonder aan de rand van het Como meer en doopt een stuk versgebakken brood in de meest goddelijke olijfolie. Af en toe pruttelt er een bootje voorbij, een welkome afwisseling op de stilte die loom boven het water hangt. De wereld ligt in al zijn rijkheid voor je open, als alles om je heen zo eenvoudig op zijn plaats valt.
Nu op zijn minst een paar weken dat gevoel zien vast te houden, in de tijd dat we als geplaagde IT Executives schoorvoetend naar onze kantoren terugkeren. Wat zou het mooi zijn als we straks iets van die opgeruimdheid van de zomer in onze systemen zien.
We zouden eindelijk eens de stofkam kunnen halen door die veel te grote bak van applicaties die we moeten onderhouden. Gewoon de helft schrappen en voor de verandering ferme beslissingen nemen over welke software wel en niet blijft. De zon heeft ons opgeladen dus we kunnen energieker dan ooit het hoofd bieden aan de emotionele tegenwerpingen die zo’n actie oproept. En als we het niet eens kunnen worden, vervangen we onze zelfgebouwde systemen simpelweg door een standaardpakket. Goed voor de onthechting en wat kan een dergelijke zet een verlicht gevoel geven.
Aan de kant van de infrastructuur valt er ook genoeg te ontstressen. Het mooiste is natuurlijk om zelf geen rekencentrum te hebben. Laat ze maar ergens anders op hun rubberen zolen tussen die server racks voortschuifelen. Zij liever dan wij. Als we onverhoopt toch nog zitten opgescheept met een eigen machineparkje, dan grijpen we naar de geneugten van virtualisatie om het aantal servers drastisch terug te brengen. Dat is trouwens nog groen ook; zo kunnen we met opgeheven hoofd dit najaar onze extra vrije tijd besteden aan een politiek correcte milieuconferentie.
Zondoorstoofde eenvoud, we kunnen er wel iets van gebruiken in onze IT-huishouding. Zelf was ik al vrij snel het gevoel kwijt, moet ik bekennen. Op de terugweg belandde ik in Frankrijk in een hypermodern tankstation. Door een klein softwareprobleempje kon al bijna een uur lang niemand tanken. Ik heb vaak genoeg hangende applicaties meegemaakt, maar een crashende benzinepomp, dat was van een nieuwe allure. De eigenaar liep met een rood hoofd rond en toen hij (ongelogen) met een opstart-CD aan de slag ging, wist ik genoeg. Die was met volle teugen aan het genieten van de zegeningen van IT. Hard aan vakantie toe, zonder twijfel.
Gepubliceerd in IT Executive, woensdag 29 augustus.
vrijdag, augustus 31, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten