Ron Tolido's Holistic Beach Blog

Deze week gepubliceerd in Software Release Magazine. Hieronder al de gehele tekst...

Twee Punt Nul Bèta

Voor je het weet kunnen we Web 2.0 alweer toevoegen aan de illustere galerij van Nodeloos Opgepompte Hypeverschijnselen. Met een Google Quotient dat momenteel meer dan 50 miljoen bedraagt, heeft iedereen er blijkbaar een mening over. En als een gevestigde IT-producent dan ook nog als reclameslogan “We’re The Dot in Web 2.0” begint te hanteren, dan lijkt het me tijd voor passende strafmaatregelen. Niets ernstigs, gewoon een half jaartje louterend werkkamp op Groenland. Of gedwongen naar de muziek van Céline Dion luisteren.

En als iedereen daarna weer terug is, kunnen we Web 2.0 misschien eens vanuit een nuchter perspectief bekijken. Niet als een manier voor consultants om hun klanten ervan te overtuigen dat het Internet aan de zoveelste opmars bezig is, maar als een reeks van inspirerende patronen (noem het maar Design Patterns, jongens en meisjes) voor een nieuwe stijl van systeemontwikkeling.

Het ‘Voor Altijd Een Bèta’ patroon bijvoorbeeld, leert ons veel over de dynamiek van systemen en bedrijfsvoering. Het is bijna een geuzennaam geworden, dat ‘bèta’. Applicaties als Gmail en Flickr voeren het ondertussen trots in hun logo. We beginnen gewend te raken aan een situatie waarin nieuwe functionaliteit misschien wel dagelijks wordt toegevoegd: een applicatie is nooit af, blijft altijd in beweging. Dat klinkt als het Walhalla voor ontwikkelaars. Als gebruikers beginnen te klagen over functionaliteit die niet af is of fouten bevat, haal je superieur je schouders op: achterhaald gedoe, zeker nooit van Web 2.0 gehoord, man?

De harde werkelijkheid is dan gelukkig anders. Door gebruikers te beschouwen als medeontwikkelaars - in de beste Open Source stijl – krijg je systemen die optimaal meebewegen met de veranderende behoeften op de werkvloer. Het slimme gebruik van wiki’s (en andere 2.0 collaboration tools) zorgt voor een transparant klimaat, waarin iedereen kan meedenken over hoe het systeem verder verbeterd kan worden. Je maakt zo optimaal gebruik van de Wisdom of the Crowd, één van de sociologische fundamenten van Web 2.0, én de acceptatie wordt er een stuk hoger van.

En omdat systemen steeds meer via de browser worden gebruikt – of uit een verzameling webservices bestaan – wordt het mogelijk om als het moet realtime inzicht te krijgen in welke functionaliteit op welke manier gebruikt wordt. Zo kun je nog eens wat nieuwe ideeën proberen zonder dat er gelijk een uitrolproject van een half jaar en 14 parallelle stromen over je heen wordt getrokken.

Bij dat alles hoort dan wel software bij van een spijkerharde robuustheid. Je zou, net als bij Flickr, elk half uur een nieuwe versie van het systeem kunnen vrijgeven. Maar dan wel foutloos, graag. Alles wat we de afgelopen jaren hebben geleerd rond continue integratie en testgedreven ontwikkelen, zal uit de kast moeten worden gehaald. De ‘bèta’ in het versienummer staat dan niet langer voor software die zonder enige garantie wordt geleverd en waarschijnlijk stijf staat van de bugs. In plaats daarvan wordt het een keurmerk voor systemen waarvan de makers er zich toe verplichten om voortdurend nieuwe, bruikbare functionaliteit te leveren. Bèta software past bij een beta-wereld waarin we nog maar weinig zeker weten, waarin de inzichten snel verschuiven en waarin nieuwe kansen zich in seconden aandienen.

Ronduit verhelderend is wat een korte zoektocht naar ‘bèta’ door de Universele Waarheid (Google) oplevert. Op nummer 1 vinden we de site van Beta Motors. Maar dat is een Italiaans bedrijf, dus ergens vanaf Sicilië zal er iets creatiefs met bezoekersstatistieken en tags zijn gedaan. Maar gelijk op de plaatsen 4 en 6 duikt Microsoft op, respectievelijk met bètaversies voor MSN Search en Windows Defender. Interessant voor een bedrijf dat met de uitlevering van Vista later dit jaar waarschijnlijk de halve wereldeconomie tijdelijk in de greep houdt. Dat gaat nog niet helemaal volgens de Web 2.0 patronen, zullen we maar zeggen. Zoals wel vaker, klétst iedereen erover en doét Microsoft er wat mee.

Een beetje een wringend gevoel. Ik zou er een CD van Céline Dion bij opzetten.