woensdag, februari 23, 2005

Gisteren zagen we in het Nederlands Congres Centrum in Den Haag 'Hair'. Ik wil ik er niet veel over kwijt, behalve dat het bijzonder is om twintigjarige jongens en meisjes hippies uit 1968 te zien spelen. Nét niet. Weetjewel. Veel te lage heupbroeken, maar dan wél met wijde pijpen. Beetje te opgepompte spieren die in de hippietijd echt niet far out waren. Maar goed, Harmony & Understanding: Chaira Borderslee zingt als Nederlandse mee met de Amerikaanse cast en overklast het gros met gemak. Vooral in het magisch mooie Easy to Be Hard. En dat nummer dan gelijk van iTunes downloaden, de 'anniversary edition' uit 1979, want verder terug in de tijd kan niet. Rene van Kooten zou de andere Nederlandse ster moeten zijn geweest, maar die had griep (blijkbaar zorgen aan zijn hoofd). Terloops vernam ik dat er een Nederlandstalige versie van Jesus Christ Superstar in de maak zou zijn, ongetwijfeld onder eindredactie van peetvader Joop. Lijkt me een passend geval van heiligschennis en ook wel in de hoofdcategorie kansloos. "What's the buzz tell me what'sa happening': laat dat maar eens door Seth Gaaikema naar het Nederlands vertalen. Niet doen, jongen: kan je later boven nog duur komen te staan.

Geen opmerkingen: