Voor iedereen die mij geschrokken heeft gebeld of gemaild om te vragen of het allemaal nog een beetje ging (zie bericht hieronder): ik leef nog. Maar een glaasje water zou inderdaad wel aardig zijn. Ik begin nu goed te merken hoe het voelt zonder Zen-boeddhistische training. Maar dat is nu eenmaal de straf voor eigenwijze types met een overdreven allergie voor serieusdoenerij. Hoewel ik eergisteren waarschijnlijk op omstanders ook wat meer serieus dan normaal overkwam. En iets minder humorvol, toch ook wel. Een harde manier om erachter te komen dat je eigenlijk nog steeds helemaal niets hebt geleerd.
donderdag, september 16, 2004
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten