Voor wie er om onbegrijpelijke redenen belang in stelt: het verslag van de decemberproeverij van het Genotschap van Fervente Wijnliefhebbers is zojuist gepubliceerd. Inclusief een foto van mijn broer Edwin die iets dubieus doet met een te klein corduroy jasje.

Bij het uitwerken van de notulen stuitte ik overigens op een opmerking over de Roomba robot-stofzuiger. Gelijk gekocht op het Internet, waarschijnlijk nog voor het weekend in huis. Een reden des te meer om in de nabije toekomst geen huisdieren te nemen. Dat scheelt! Briljante slagzin trouwens: If it's down there, we'll get it. Duidelijke taal, dacht ik zo. Een volledig uitgewerkt fotoverslag van deze huishoudelijke revolutie mag binnenkort op dit weblog worden verwacht.

Zojuist verschenen in Software Release magazine de volledige versie van mijn column 'Buitenaards' over de problemen met Java-software in de Spirit marslander. En zo.

Sinds een week behoor ik tot het kleine groepje proefkonijnen dat met een heuse UMTS-verbinding kan werken. Van Vodafone kreeg ik een PC-kaart die wel wat forser uitvalt dan het ondertussen bekende 'Vodafone rode lipje. Maar dan heb je ook wat! Gewoon 350 Kbits per seconde, zonder dat je in de buurt hoeft te zijn van een wireless Lan. Laten we zeggen ADSL-lite, maar dan via je GSM. Ik heb de UMTS-kaart gekoppeld aan mijn Fujitsu Tablet PC. Het smaakvolle geheel ben ik geneigd als redelijk trendy te beschouwen.
Op kinderen maakt dit alles in het geheel geen indruk. UMTS? Wat jij wil, ouwe. Opzij, ik moet er ff mee MSN'en.

Telewest Broadband is aan het experimenteren met een systeem om geurtjes te koppelen aan email. Via je USB-verbinding koppel je een apparaat aan je PC dat geurige bestanddelen met elkaar combineert. Krijg je een emailtje van je reisbureau binnen, zou je gelijk de Middellandse Zee moeten ruiken. Dat zou stimulerend op de verkoop moeten werken. Voorlopig ben ik er nog niet zo van overtuigd. Drie decennia van pogingen van Brise, Airwick en aanverwante leveranciers hebben alleen nog maar geleid tot laffe, synthetische geuren. Bekende geuren als 'nat pompoenenveld in de late zomer' roepen bij mij vooralsnog vooral associaties op met chemische toiletten en traangas. Maar wie weet gaat het deze keer lukken. De mogelijkheden zijn onbeperkt. Aangezien de meeste innovaties op het Internet vanuit de pornowereld komen, verwacht ik ook nu vooral in die hoek de eerste doorbraken (ik neem niet aan dat ik op de details hoef in te gaan). Maar virussen moet je ook niet uitsluiten. Het eerste het beste nieuwe lek in Internet Explorer en op je kamer ruik je opeens verrotte zwavel in plaats van de frisse Alpenlucht die je had verwacht op die site over wintersportvakanties. Leuke inspiratie voor nieuwe virusnamen: vroeg of laat worden we getroffen door 'Smell of Doom' of 'Rotten to the Core'.

Binnenkort in Software Release Magazine een nieuwe column. Deze keer over mijn favoriete Java programmeertaal, gelardeerd met een enkele flauwe grap over de problemen met de Spirit marslander. Bij wijze van exclusieve voorpublicatie een klein fragment:

.....Vraag maar aan de NASA. Die hebben de Spirit marsverkenner uitgerust met de laatste snufjes op het gebied van software. Waaronder een JVM en bijbehorende Java-programmatuur. Juichende persberichten waren in eerste instantie het gevolg. James Gosling, de vader van Java, wilde namens Sun best even kwijt tot in het diepst van zijn ziel geraakt te zijn. In de kroegen van Santa Clara beukten de marketingmanagers van Sun elkaar wild lachend op de schouders. Eindelijk erkenning voor deze tot nu schandalig onderschatte programmeertaal!

De stemming sloeg snel om toen de Spirit na verloop van enkele dagen geen teken van leven meer gaf. Ondanks enkele andere aannemelijke theorieën (ondragelijke kosmische straling, inslaande meteorieten, sabotage door autochtonen) moest projectleider Peter Theisinger uiteindelijk schoorvoetend toegeven dat hier om een softwarefoutje ging. Klein vergissinkje gemaakt met het geheugenbeheer. Het Marsvoertuig bleef maar ijverig data verzamelen terwijl er niks werd opgeruimd. Uiteindelijk past er dan niks meer in het geheugen, als het ware. Voor de Spirit was het geheugengebrek aanleiding om steeds opnieuw op te starten, in de ijdele hoop dat daarmee de problemen zouden zijn opgelost.

Dat doet me denken aan het driestappenplan dat een mij dierbare Windows-systeembeheerder al jaren volgt bij het oplossen van storingen:

1. Ga na of de stekker erin zit
2. Controleer of de licenties betaald zijn
3. Start het systeem opnieuw

In de praktijk lost zij met deze strategie meer dan 90% van de problemen binnen een minuut op. Jammer dat de problemen van Spirit net binnen de resterende procenten bleken te vallen.....

Gisteren voor de tweede keer in korte tijd opgetreden voor KRO's Radio 1 (zouden ze weten van mijn katholieke verleden?). Het onderwerp was het recente beveiligingslek in Windows en de toenemende invloed van Open Source. In het voorgesprek merkte je wel dat de redactie zwaar teleurgesteld was toen ik vertelde dat het beveiligingslek vooralsnog niet tot schade heeft geleid. De computeranalfabeten bij de KRO hoopten eigenlijk dat het Nederlandse bedrijfsleven op een rokende puinhoop verbijsterd om zich heen zat te kijken. Jammer jongens! Ik maakte de zaak vervolgens niet veel beter door mijn antwoord op hun vraag of het niet een schandaal was dat Microsoft een half jaar nodig had gehad om het lek te dichten ('het lek zit er al in sinds 1984, dus dan valt een half jaar nog mee'). Boring computers.

Zoals bekend draag ik de humorvolle, extreem flexibele Open Source-gemeenschap van oudsher een zeer warm hart toe. Liefde op het eerste gezicht, zo heeft het eigenlijk altijd aangevoeld. Vandaar ook dat op mijn kantoor al een paar maanden een manshoge pluche pinguin bivakkeert. Kadootje van IBM, deze Bigger Than Life Linux-mascotte. Vooral tijdens de maandelijkse alliantiebespreking met Microsoft wil mijn pinguin nog wel eens emoties oproepen. Maar tegenwoordig kijkt verder toch niemand meer op als het beest gezellig aanschuift aan de vergadertafel.

Voor wie nu het gevoel krijgt dat ik alleen nog maar kritiekloos achter Linux aanloop, hierbij een zinvolle link naar het Flash-spelletje Hit The Pinguin. Leuk, opvoedkundig verantwoord en je wordt weer eens aan het denken gezet over de essenties van het leven. Mijn record staat overigens op 340 meter. Ik hoor het wel als er iemand verder komt.