Ik weet niet zeker hoe het met mijn populariteit tijd staat bij de Haagse Hogeschool. Althans, sinds gisterenavond wordt daar in zeker kringen over getwijfeld. In ieder geval door de docent die mij begeleidde bij het gastcollege dat ik gaf over trends in systeemontwikkeling. Ik geef toe dat ik misschien iets te schamper lachte ten overstaan van de volle collegezaal toen mij trots de presentatie-PC werd getoond: een gebutste bak waarop Windows NT 4.0 workstation stond te pruttelen. Gelijk maar zuchtend mijn laptop uit de foudraal gehaald. Daarna een preview gegeven op mijn voordracht volgende week op het De Toekomst van IT seminar. Daarin fileer ik achtereenvolgens iteratieve systeemontwikkeling, modelleren met UML en Java als beduimelde iconen uit een ver verleden. Zo 2002! Bleken precies de drie onderwerpen te zijn die de docenten pas een maand geleden na emotionele discussies met de vakgroep op het opleidingsprogramma hadden weten te krijgen. Als vervangers waarschijnlijk van onderwerpen als Schrijven met de Kroontjespen, Werking van het Stoomgemaal en Logistiek van Trekschuiten. De stemming kon niet meer kapot, de rest van de avond.
Evengoed blijft Java een criminele, veel te complexe programmeertaal waar je hoogstens 20% van de mogelijkheden van zou moeten gebruiken. Jammer dat niemand deze wijze raad ter harte neemt. Ik word er zomaar melancholisch van. En dan weten we dat het tijd is voor weer zo'n emotionele, introspectieve Haiku:
Java programmeur
gestrand in brij van syntax
verdronken in code
woensdag, oktober 22, 2003
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten