Ooit sprak ik op een druilerige maandagochtend een zaal met Finse accountants toe. Dan leer je vanzelf om te gaan met lauwe reacties. Een vaardigheid die me goed van pas blijkt te komen als ik een spreekbeurt mag doen op een congres van beheerders. Experts op het gebied van netwerken, servers en pc’s: het lijkt de ideale doelgroep om eens lekker diep in te gaan op cloud computing. Ik pak dan ook enthousiast uit. Wat zal het leven mooi en overzichtelijk zijn, betoog ik, als alle reken- en opslagcapaciteit elders belegd is, evenals besturingssystemen, middleware en toepassingen. Hoe zorgenvrij zullen we zijn als backups en nieuwe versies van software ergens in die wolk voor ons worden geregeld. De ene dag koop je een boek over Feng Shui bij Amazon. De volgende dag huur je er met dezelfde accountgegevens een paar virtuele machines. Stel je voor, je hebt zelfs geen dikke pc’s meer nodig op kantoor. Simpele apparaten met een browser en toegang tot het Internet zullen volstaan.
De vonken spatten af van mijn betoog, zondermeer. Maar in het auditorium wil de stemming er maar niet in komen. Ik pauzeer een paar seconden om adem te halen. Ergens buiten loopt iemand met een winkelwagentje voorbij. De projector zoemt zachtjes. Achterin valt onmiskenbaar een speld.
Misschien moet ik het me maar niet te persoonlijk aantrekken. Beheerders leven van complexiteit. En ook wel een beetje van dat unieke gevoel van onmisbaarheid. Als heldhaftige brandweerman elke dag weer hulpeloze slachtoffers uit brandende huizen redden, wie wil het eigenlijk niet. Je verveelt je dood op de kazerne en veert pas op als de alarmbel rinkelt.
Je ziet ze daarom heus wel ergens aan de horizon opdoemen, die innovaties. En als professional vind je het een aanstekelijk idee om een it-huishouding te hebben die onderhoudsvrij is. Maar komaan. De realiteit van vandaag is een hele ingewikkelde en die vereist geharde experts – zoals jijzelf - om in te overleven. Op het bureau rinkelt alweer de telefoon: een gebruiker in nood!
Na mij spreekt iemand over de nieuwste ontwikkelingen rond virtualisatie. ‘Ook al gebruikt de organisatie een dozijn verschillende besturingssystemen in allerlei verschillende versies, onze hypervisor kan ze allemaal tegelijk aan’ vertelt hij met terechte trots. De nog altijd rustige zaal hoort het met milde belangstelling aan. Gelukkig staat niemand op om te vragen waarom je er eigenlijk een dozijn besturingssystemen op zou moeten nahouden.
Die wolk is er wel. Hij hangt alleen nog een beetje laag.
Gepubliceerd in IT Executive magazine, 4 februari 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten