Gek, je hebt dan het vooralsnog feilloos werkende Ubuntu Linux op een vrije partitie van je laptop geinstalleerd, en dan wil je meer. De Gnome desktop die standaard met Ubuntu wordt meegeleverd vond ik net een beetje te grijs - beetje teveel Windows misschien ook wel - en dus richtte ik het vizier op Kubuntu, een variant op Ubuntu die zich bedient van de KDE dekstop. Ik vond KDE er veelbelovend uitzien: meer 3-dimensionaal, veel minder Windows en overduidelijk geinspireerd door OS X. Ik ben dan met een natte vinger te lijmen, laten we eerlijk zijn. CD gebrand en geinstalleerd op de harde schijf, en dan in de harde praktijk merken dat KDE er inderdaad mooier uitziet, maar zich van veel eigenwijze zaken bedient, waaronder een eigen Internet-browser waarmee je kleine dingetjes zoals het aanmelden bij Blogger of het fatsoenlijk naar binnenhalen van de Flash player niet zomaar doet. Als je dan Firefox probeert te downloaden en je loopt tegen die typische systeemadministratieve dikdoenerij van de Unix-wereld aan (doe het maar via de command line, we nemen verder aan dat je wel weet hoe je een archive in de juiste directory moet extracten en zo) dan komt het floers voor je ogen toch nog onverwacht snel. Nee, niks geduld, begrip hebben, meegaan met de flow. Wegwezen! Nu!Dus maar weer terug naar dat heerlijk simpele Ubuntu.
Het schijnt trouwens dat er extra software beschikbaar is om Gnome driedimensional op te leuken. Ik kom daar later op terug, in een van van mijn volgende berichten uit Ubuntu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten