Soms, heel soms, kun je de Goddelijkheid bijna ruiken. Toen ik jong was, had ik dat wel eens als ik iets teveel van de combinatie van Jenever en Bier had gesmuld. Ik reed dan middenin vrieskoude winternachten op de fiets van het Statenkwartier in Den te Haag naar Voorburg. Als ik ter hoogte van Madurodam was, zong ik zachtjes Strangers in the Night. Alles viel dan op de juiste plek. Ik begreep de samenhang van de kosmos en alles daarin. Ik werd één met de stroom van de schepping. Bovendien vond ik opeens iedereen aardig. Pure Liefde, als het ware. Een enkele keer wist ik daarna niets meer.
Dat is Goddelijkheid.
Een doorkijkje naar de diepste essenties van het goddelijke toonde ons deze week De Mus. Ik zou zeggen, neem even een kijkje op de site. Beter dan Jenever.
vrijdag, november 18, 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Haha, schitterend: temeer omdat de combinatie van zingen, bier, sneeuw én het gevoel onoverwinnelijk te zijn me méér dan bekend voorkomt!
ik herinner mij toch sterk de combinatie sneeuw, fiets, drank, zoetermeer en urine en bijzondere calligrafie ........
Een reactie posten