De voorbereidingen van de uitgave van mijn gebundelde columns onder de titel "Zwarte Madonna's van de IT" naderen hun apotheose. Dit weekeinde maakte ik een stemmige foto van de Zwarte Madonna in Den Haag die ongeveer in onderstaande versie op de kaft zal gaan komen.

Binnenkort op de site de volledige versie van mijn nieuwe column 'Hindi of Java' die ik schreef voor Software Release Magazine. Zoals altijd een voorproefje:

Op een carrièrebeurs sprak ik een gezelschap van bijna afgestudeerde IT-studenten toe. Een unieke gelegenheid, want iemand die ook maar een beetje kan doorleren ziet tegenwoordig weinig heil meer in de IT-industrie. Je kunt beter iets spannends en creatiefs doen met cijfers. Studeren voor controller bijvoorbeeld. Of nog gewaagder: voor accountant. Gelukkig blijken er nog altijd hardnekkige idealisten te bestaan die het leuk vinden om programma’s te ontwerpen en te coderen.

Maar of ze ook succesvol carrière zullen maken?

Het naïviteitgehalte liep in ieder geval snel op in het conferentiezaaltje van de RAI. Met een bedachtzame analyse van objectoriëntatie (overbodig, zinloos complex en semi-misdadig) wist ik gelijk een warme band met de modieus geschoolde software engineers op te bouwen. Toen het onderwerp daarna verschoof naar de onstuitbare opkomst van standaardpakketten, zat de verwarring er goed in. SAP en Microsoft Business Solutions zijn blijkbaar nog niet helemaal doorgedrongen tot de IT-curricula van de universiteiten en hogescholen van Nederland.

Er is geen houden meer aan met de digitale muziek: Apple kan de Ipod Mini MP3-speler niet eens leveren door een te grote vraag en Ilse opende deze week de site download.nl waar je zo'n beetje alle relevante muziek (ik heb gezocht, het is zo!) legaal kunt downloaden. Slim beveiligd met een 'codec' voor de Windows mediaplayer, maar ook met de optie om een CD te branden. Of kopieren vanaf zo'n CD dan wel kan weet ik nog niet. Ik moet me maar eens abonneren denk ik, al is het gehanteerde betaalsysteem van 'muntjes' nogal flauw.

Gisteren sprak ik op een conferentie na Henk van Houten, senior vice president bij Philips Research. Die had smakelijke verhalen over de nabije toekomst in de hoge hoed. Onder andere beschreef hij displays die gewoon via een inkjetprinter kunnen worden afgedrukt. Moet je wel een beetje speciaal papier voor hebben, maar dan kun je ook ter plekke een beeldscherm produceren. Leuk voor als er logeetjes komen. Ook wist hij te vertellen dat de LED-technologie zo'n grote vlucht heeft genomen dat ze nu een serieus alternatief is geworden voor 'gewone' verlichting. Over niet al te lange tijd zullen TL-buizen en gloeilampen worden vervangen door LED'jes. Kun je bijvoorbeeld zelf instellen in welke kleur je lantaarn moet schijnen vandaag. In Japan vinden ze LED-verlichting al heel normaal. Als je 's nachts door de straten van Tokyo loopt wordt je fel bijgelicht door de electronische billboards. Ook in China gaat het nu verwoestend snel. Niet alleen weten de Chinezen kastjes te produceren met daarin een TV, Wifi router, ADSL modem en DVD/MP3-speler gecombineerd voor een tiende van de Westerse prijs, ook hebben ze stoplichten die met LED'jes werken. En dan kun je zo'n stoplicht opeens programmeren om iets anders te doen dan alleen maar rood of groen te schijnen. Veel stoplichten in China die op rood staan tellen nu al netjes af tot het stoplicht weer op groen staat. Dat maakt het wachten volgens mij een stuk draaglijker. En spannender.

Marco Borsato laat de mediawereld op zijn grondvesten schudden door zijn nieuwe album alleen in de vorm van een DVD uit te brengen. Dat schijnt het moeilijker maken om de boel te kopieren. Een zinloze exercitie. Op zeker dat je via Kazaa nu al netjes alle nummers in MP3-formaat kan downloaden. En dan een leuke CD branden; er gaat niets boven een fijn stuk ambachtelijke huisvlijt. Je kunt de nummers overigens ook maar beter alleen in audioformaat tot je laten komen. In het ouderlijk huis bekeek ik zojuist de DVD 'Zien' en mijn lentedepressie is er niet beter van geworden. Tenzij je vrolijk wordt van beelden van zichzelf dood etende vrouwen, huilende clowns, mishandelde gijzelaars, doorboorde handpalmen, gepeste jongetjes, zielige weesjes en de liefde bedrijvende grijsaards. Veel te gelukkig getrouwd, die Borsato.

Staande in mijn keuken(tje) nam ik zouist een flinke teug van een bak bloeiende hyacinten. Het is bijna lente! Ook al is het precies 1 graad celcius buiten. Ik blijf toch benieuwd hoe de computerindustrie straks dit soort reuksensaties gaat digitaliseren. Op de vermakelijke site HowStuffWorks valt in ieder geval van alles te lezen over virtuele reuksystemen met geestige, doordachte namen als iSmell, the Sensory Enhanced Net eXperience (SENX) en DigiScents. Binnenkort is het niet You Have Mail maar iets als You Have Smell.

In de afdeling Bezielde Voordrachten & Presentaties vertel ik deze week in de Galgenwaard aan wetenschappers en bedrijfsleven over hoe computing grids ervoor zorgen dat servers en storage over 10 jaar onzichtbaar zijn. En vertel ik in de RAI aan aankomende ingenieurs waarom de meeste software straks in India en China wordt ontwikkeld. Lekker rustig vakgebied, die informatietechnologie. Ga ook computerkunde studeren!

Sinds enkele dagen heb ik de Roomba robot-stofzuiger in huis. Een actiefoto zal snel volgen. Persoonlijk heb ik door dit apparaat weer enig vertrouwen gekregen in de helende werking van techologie. Eindelijk - na jaren van opgeklopte Internetonzin - weer eens een zinvolle toepassing van computers. Je zet het vliegende schoteltje aan en na een uur is je kamer netjes stofvrij. Speelt nog een vrolijk deuntje ook voordat hij zichzelf uitschakelt. Hoewel, 'hij' ? Het ding volgt een bijzonder complex algoritme bij het bepalen van de weg over de vloer. Het pakt goed uit, maar de gedragingen van het apparaat zijn grillig, onbegrijpelijk en nukkig. Ik denk dat de Roomba een meisje is, eerlijk gezegd.