maandag, augustus 11, 2003

Normaal schaam ik me als ik een popconcert bijwoon. Gewoon te oud, weetjewel. En toch maar niet kunnen wennen aan volwassen, melodieuze rock en Celine Dion. Er zal wel iets scheef in mijn linkerhersenhelft zitten. Of rechts, daar wil ik vanaf zijn. Een steeds pijnlijkere spagaat die zijn einde nadert nu ik binnenkort mijn dochter op concerten moet gaan afleveren. De ingang van de zaal wordt daarmee de definitieve grens. Toch is er ook een band die ik niet wil zien omdat het publiek Te Bejaard is: ik ben niet om te kopen met een ticket voor de Rolling Stones. Ik heb best sympathie voor de duivel, maar ik ga niet drie uur tussen nog best wel hippe veertigers en vijftigers staan. OK? Nee, als je dan veilig een knalhard concert wilt zien zonder meesmuilend aangekeken te worden kun je veel beter naar Iron Maiden gaan; Eddie heerst nog steeds, althans voor de ingewijden. Toch maar mooi via de feilloze ticketservice de kaartjes besteld en op 5 november sta ik in mijn zwarte T-shirt te headbangen in Ahoy; dan maar een Ouwe zak.



Geen opmerkingen: