Voor de liefhebbers: de stand Tolido versus Schiphol bedraagt 0-14 voor de afdeling klachten via email. Nog immer geen teken van leven.

Ik denk, ik ga toch maar eens wat dichterlijker worden. Ooit schreef ik een Japanse haiku (5 lettergrepen, 7 lettergrepen, 5 lettergrepen, anders is het geen Haiku) als volgt:
....

Java Programmeur

Gestrand in Brij van Syntax

Dronken van Code

....

Vandaag wijden wij een gedicht aan het fenomeen Apple:

....

Een Witte Ipod

Ook Digitale Muziek

Jankt Soms aan je Oor

Toch een fijn gevoel, ook een keer in de Telegraaf zijn vermeld. En nog wel op meest gelezen bladzijde van de krant, die van het Stan Huygens journaal. Redelijke titel, dat "Goudvissen in de Ridderzaal". Weten de lezers van dit weblog ook weer waar Psychedelic Fishbowl vandaan komt. Niets zo mooi als een plan dat goed uitpakt.
Van minister Dekker wordt fijngevoelig vermeld dat ze blijkbaar 'niet haar meest creatieve ambtenaar' aan de speechschrijverij had gezet. Zit wat in, hoewel het nog heel wat verbeeldingskracht vereist om een praatje van 18 minuten te schrijven dat volmaakt nergens over gaat. Altijd positief blijven, jongens en meisjes.

Gisterenavond mocht ik een - overigens dramatisch slecht uitgepakt - praatje houden in de Ridderzaal. Niet te verwarren met Prinsjesdag, dat is over een week. Mijn verhaal duurde veel te lang, maar daar staat tegenover dat de voordracht van minister Sybilla Dekker extra ingekort leek. En wat ik teveel aan anekdotes de zaal inslingerde, ontbrak notoir bij mevrouw Dekker.

Tja, You Win Some, You Lose Some.

Tijdens het diner praatte ik met een journaliste van het Stan Huygens Journaal van de Telegraaf. Die pakte vliegensvlug haar notitieboekje toen ik haar vertelde over de nieuwe versie van de Roomba robotstofzuiger (de Roomba 'Green') die ik deze week aanschafte. Had ze nog nooit van gehoord. Kwam op haar wel relevant over. Toch weer een leven verrijkt op die avond.

Ik denk dat men op Schiphol toch nauwgezet dit weblog volgt. Toen ik afgelopen week naar Parijs moest vliegen was ik in ieder geval binnen een minuut of 10 de bagagecontrole voorbij. Best redelijk, hoewel het op zo'n beetje elk ander vliegveld sneller gaat, met uitzondering van alles wat te ver in het oosten of in het westen ligt. Mijn klachten-emailtje is verder nog immer onbeantwoord. Ik wacht in spanning af, waarschijnlijk zit mijn epistel tussen de stukken voor de maandelijkse directievergadering.

Ik heb de laatste week wat wrijving met enkele nationale instituten. Vorige week stuurde ik een vriendelijke klachten-emailtje naar de firma Schiphol. Vond ik wel redelijk, na meer dan een uur in de rij te hebben gestaan om mijn bagage te laten checken temidden van taferelen waar de oude luchthaven van Moskou bij afstak als een oase van klantvriendelijkheid, transcedentie en geoliede doelmatigheid. Tot nu toe geen enkele reactie gehad. Er zullen ook wel wachttijden bij de mailserver zijn.

Van de week deed ik dan zaken met de firma KPN. Om klokslag twaalf uur 's nachts viel mijn ADSL-verbinding weg. Controlelampje op de modem uit, geen enkele schijn van verbinding meer. 's Morgens XS4all eerst maar eens gebeld. Goede helpdesk, zoals altijd. De beste kerel hoorde me kort aan en besloot - met mij - dat het hier om een KPN-probleem ging. KPN gebeld. Vrij snel iemand aan de lijn gekregen die na het aanhoren van het probleem besloot dat het hier om een lastige storing ging. Mijn suggestie dat KPN precies om twaalf uur 's nachts 'onderhoudswerkzaamheden' had uitgevoerd in het zeer naburige Den Haag Benoordenhout (informatie van de website van XS4all) en dat zoiets op zijn minst toevallig was, werd als niet relevant terzijde geschoven.

Nee, hier hielp alleen nog doormeten. Dit zou men best snel kunnen regelen, over een werkdagje of vier. Of zo.

Je zult maar van Internet afhankelijk zijn. Zoals ik. Of nog erger, je zult tieners in huis hebben die spontaan verstikkingsverschijnselen vertonen als ze niet onmiddelijk (als in: NU!) op MSN kunnen inloggen of Runescape kunnen spelen.

Mijn enige lifeline bestond uit een UMTS-kaart van Vodafone die - mits ingestoken in een hoog op zolder neergezette laptop - een bescheiden bandbreedte eruit kon persen. Daarmee ben ik 's avonds laat toch maar eens wat gaan zwerven over de site van Sitecom, de modem/router-leverancier; vier dagen de kinderen in huis zonder Internet, ik kon maar niet aan het idee wennen. Uiteindelijk vond ik een berichtje over KPN dat bezig is op bepaalde plekken in het land het netwerk gereed te maken voor ADSL 2. Dit geeft incompatibiliteit die slechts door het installeren van nieuwe firmware opgelost kan worden. Firmware gedownload, op memorystick overgezet, in modem geïnstalleerd, harde reboot.

Als een zonnetje.

Trots de volgende dag KPN gebeld. Het leek me wel correct het probleem af te melden en tevens uit te leggen hoe de storing opgelost kon worden. Gewoon elkaar helpen, weetjewel. De dame op de helpdesk hoorde me welwillend aan, vooral toen ik het over firmware had. 'De eh.. wat zei u precies? '. Geduldig uitgelegd aan haar, ik had nog wel een half uurtje over om een klant te instrueren, ja toch. De storingsmelding zou verder verwijderd worden.

Laat in de middag werd ik door iemand van KPN gebeld. 'We wilden u even laten weten dat door u aangemelde storing door ons is verholpen'.

Ik heb ze nog bijna bedankt ook.

Altijd weer leuk. Je bent ergens in het buitenland - Finland bijvoorbeeld - en in toenemende mate heb je op je hotelkamer draadloos Internet. Uiteraard even proberen. Hierbij.
Dat geeft me gelijk de gelegenheid om gebruik te maken van het publieke en transparante Internetpodium om het functioneren van de luchthaven Schiphol ter discussie te stellen.
Hoewel men daar de meest moderne self-service zuilen heeft staan om snel in te kunnen checken (ja, je kunt je boarding ticket zelfs netjes op je eigen zolderkamerprintertje afdrukken) ligt de werkelijke vertraging tegenwoordig bij het controleren van de bagage. Zie de vertrekhal maar eens in te komen. Ik stond vandaag bijna een uur in de rij om zover te komen. Om me heen werd gescholden en gemopperd. In de beste Russische traditie (hoewel, op de luchthaven van Moskou gaat het een stuk sneller) werd er voorgedrongen. Een oudere dame riep naar een voordringer 'maar ik sta hier al drie kwartier' waarop de betreffende, archetypische botte Hollander bekwaam pareerde met 'nou, ik niet mevrouwtje'. Iets verderop werd dezelfde man uit de rij geplukt om met voorrang langs de Privium ingang naar binnen te worden geloodst; de bewakers daar moeten hebben gedacht, kom, we helpen een paar van die arme burgers. Scherp inzicht.
Toen ik dan eindelijk binnen was vroeg ik aan de stewardess bij de gate of ze wist welke taferelen zich momenteel op Schiphol afspelen. 'Ja' zei ze 'het is elk weekend zo, ze weten er in ieder geval wel vanaf'. Erg geruststellend.

Eens stond Schiphol bekend als de beste luchthaven ter wereld. Anno 2005 heb ik maar één advies: aan de A13 naar Rotterdam ligt een leuk, overzichtelijk vliegveld. Makkelijk parkeren en zo. Neem eens een kijkje.